نقش دی هیدرواپی اندروسترون بر تکثیر انگل لیشمانیاماژور در ماکروفاژهای صفاقی موش balb/c

هدف: در این پژوهش ارتباط مهار آنزیم گلوکز 6-فسفات دهیدروژناز در ماکروفاژهای تیمار شده با مهار کننده دی هیدرو اپی اندروسترون با میزان تولید نیتریک اکساید و نیز میزان تکثیر آماستیگوتهای انگل لیشمانیا ماژور در ماکروفاژهای آلوده بررسی شد.

روش بررسی: ابتدا ماکروفاژهای صفاقی موش balb/c جدا و با غلظت های 50 و 100 و 150 و 200 میکرومولار از مهار کننده دی هیدرو اپی اندروسترون تیمار شدند. بعد از 24 ساعت انکوباسیون، درصد زنده بودن در ماکروفاژها با استفاده از تست mtt بررسی شد. همچنین بعد از 24 ساعت انکوباسیون میزان کاهش فعالیت آنزیم گلوکز 6-فسفات دهیدروژناز (g6pd) تعیین شد. سپس ماکروفاژها را با پروماستیگوت های لیشمانیا ماژور آلوده کرده و میزان تولید نیتریک اکساید (no) بعد از 18 ساعت با استفاده از روش رنگ سنجی گریس سنجیده شد. از غلظت 100 میکرو مولار برای بررسی تاثیر مهار کننده بر میزان تکثیر انگل در ماکروفاژها از روز 1 تا روز 7 استفاده شد.

نتیجه گیری: فعالیت آنزیم g6pd با استفاده از مهار کننده دی هیدرو اپی اندروسترون کاهش می یابد. همچنین فعالیت آنزیم g6pd با کاهش تولید no و افزایش درصد سایتوتوکسیسیتی ماکروفاژها همراه می باشد از آنجایی که no نقش اصلی را در فعالیت لیشمانیا کشی ماکروفاژها به عهده دارد بنابراین با مهار آنزیم g6pd فعالیت لیشمانیا کشی ماکروفاژها کاهش می یابد.