تأثیر اسید والپروئیک در پیدایش نقایص سیستم اسکلتی و اسپینابیفیدا در جنین رت

هدف: با فرض بر این که تجویز اسید والپرئیک (والپرات سدیم) به عنوان داروی ضد صرع ممکن است بر تکامل سایر ارگان ها نیز تاثیر بگذارد در این مطالعه سعی شد تا آثار تراتوژنیک آن بر تکامل سیستم اسکلتی بررسی شود.

مواد و روشها: این بررسی یک تحقیق تجربی است. در این مطالعه از سه گروه تجربی و سه گروه کنترل رت باردار نژاد ویستار استفاده شد. گروههای تجربی به ترتیب در یکی از روزهای 9، 10 و 11 بارداری مورد تجویز 800mg.kg اسید والپروئیک قرار گرفتند و مشابه این عمل در گروههای کنترل با سرم فیزیولوژی انجام پذیرفت. برای بررسی ناهنجاریهای یاد شده در روز 18 بارداری، همه رتها تحت بیهوشی سزارین شده و جنینهای آنان معاینه شدند. علاوه بر این، به منظور بررسی میکروسکوپی ناحیه ستون مهره ها اقدام به آماده سازی بافتی شده و مورد رنگ آمیزی قرار گرفت.

یافته ها: نتایج مربوط به این مطالعه نشان داد که ناهنجاریهای مختلفی در گروههای تجربی دیده می شود که از آن جمله می توان به تاخیر رشد، جذبهای جنینی و نقایص سیستم اسکلتی خصوصا در ناحیه ستون مهره ها اشاره نمود. این یافته ها بیانگر این موضوع است که میزان اسپینا بیفیدا و خمیدگی های غیر طبیعی ستون مهره ها در گروه تجربی 1 در مقایسه با گروههای تجربی 2 و 3 به شکل معنی داری افزایش یافته است.

نتیجه گیری: چنین به نظر می رسد روز نهم بارداری رت زمان بحرانی تکامل ستون مهره ها محسوب می شود و در این مرحله اسید والپروئیک یا متابولیتهای آن احتمالا به گونه ای بر روند تکامل تاثیر می گذارد که به نقایص اسکلتی و از جمله اسپینا بیفیدا منجر می شود.