چگونگی تزریق درزهای انقباضی در سدها بتنی

بدنه سدهای بتنی قوسی، از بلوکهای متعددی که توسط درزهای انقباضی از هم جدا گشته اند، تشکیل یافته است. درزهای انقباضی بین بلوکهای بتنی تحت دو عامل افت بتن و سرمایش، باز می شوند در بدو امر، هر یک از این بلوکها به صورت طره های مستقل از هم رفتار می نماید که برای دستیابی به رفتار قوسی بدنه لازم است جابجائی برش بین آنها مهار شود. بدین منظور درزهای انقباضی را طی روش خاصی از دوغاب سیمان پر می کنند تا نیروهای جانبی وارده به بدنه به صورت تنش های فشاری به تکیه گاه های جانبی منتقل گردد. برای تزریق مطلوب این درزها لازم است، بتن تا دمایی مناسب که تابعی از دمای متوسط سالانه است سرد شده و درز برای عبور دوغاب سیمان به اندازه کافی باز شده باشد. عمل سرد کردن بتن طی دو مرحله طبیعی و مصنوعی صورت می گیرد که این امر برای ضخامتهای مختلف بدنه سد دارای پریود زمانی متفاوتی می باشد. در این مقاله سعی شده است با توجه به نتایج مطالعات حرارتی بتن بدنه، مناسب ترین زمان برای تزریق درزهای انقباضی مورد بررسی قرار گیرد تا دمای بتن به حداقل و عرض درزهای انقباضی به حداکثر مقدار خود می رسد.