بررسی مقایسه ای رنگ پذیری پروتئین p53 و آنتی ژن ki67 در لکوپلاکیای هموژن و غیرهموژن

زمینه و هدف: لکوپلاکیا شایعترین ضایعه پیش بدخیم مخاط دهان است و توان تغییر بدخیمی آن غیرقابل پیش بینی می باشد. هدف از مطالعه حاضر بررسی رنگ پذیری پروتئین p53 در ارتباط با وضعیت پرولیفراسیون (آنتی ژن ki67) در مخاط دهانی نرمال، لکوپلاکیای هموژن و لکوپلاکیای غیرهموژن می باشد.

روش بررسی: در این مطالعه توصیفی، از رنگ آمیزی ایمنوهیستوشیمی با روش استاندارد biotin streptavidin peroxidase استفاده شد تا رنگ پذیری پروتئین p53 و آنتی ژن ki67 روی بلوک های پارافینی هفت مورد لکوپلاکیای هموژن، ده مورد لکوپلاکیای غیرهموژن و نُه مورد مخاط نرمال دهان مورد بررسی قرار گیرد. اطلاعات به دست آمده توسط آزمون های mcnemar, fisher exact test, anova تجزیه و تحلیل گردید.

یافته ها: هیچ ارتباطی بین میزان و شدت رنگ پذیری پروتئین p53 و آنتی ژن ki67 با نمای بالینی لکوپلاکیا دیده نشد. اما الگوی انتشار آنها در لکوپلاکیا عمدتاً در لایه های بازال و سوپربازال و در اپی تلیوم نرمال عمدتا بازال بود. میانگین سلول های مثبت برای ki67 در ضایعات دیسپلاستیک نسبت به غیردیسپلاستیک بالاتر بود. همچنین رابطه معنی داری بین میزان و شدت رنگ پذیری ki67, p53 در ضایعات تحت بررسی مشاهده شد.

نتیجه گیری: این یافته ها نشان می دهند که افزایش سوپر بازال ki67, p53 در اپی تلیوم لکوپلاکیا می تواند نشاندهنده پروگنوز بالینی ضعیف باشد و افزایش بروز p53 ممکن است شروع کننده پرولیفراسیون سلولی باشد.