اثر سیکل های حرارتی و مکانیکی بر ریزنشت کامپوزیت قابل تراکم

زمینه و هدف: مطالعات نشان داده است که کامپوزیت های اقابل تراکم دارای انقباض پلی مریزاسیون کمتر، ضریب انبساط حرارتی نزدیکتر به دندان و استرس کمتری به دندان وارد می کنند ولی تطابق آنها به نسج دندان کمتر است. لذا هدف از این مطالعه بررسی اثر سیکل های حرارتی و مکانیکی بر میزان ریزنشت این نوع کامپوزیت است.

روش بررسی: در این مطالعه تجربی در 48 دندان انسیزو گاو حفره های clii تراش داده شد و پس از اچینگ با اسیدفسفریک 37% و شستشو، دو لایه باندینگ single bond کارخانه 3m در حفره ها به کار برده و با شدت پانصد و بیست میلی وات بر سانت متر مربع کیور و سپس دندان ها با کامپوزیت p60 که یک کامپوزیت قابل تراکم است ترمیم شدند، سپس دندان ها به طور تصادفی به دو گروه 24 تایی تقسیم و گروه دوم ده هزار بار در سیکل حرارتی 5-55 درجه سانتی گراد قرار گرفتند، پس از آن نیمی از دندان های گروه یک (n=12)، صد و بیست و پنج هزار بار تحت سیکل مکانیکی و نیمی از دندان های گروه دو (n=12) دویست و پنجاه هزار بار تحت سیکل مکانیکی با فرکانس 0.5 هرتز تحت نیروی صد و پنجاه نیوتن قرار گرفته و در نهایت کل هر دندان به استثنای یک میلی متری اطراف مارجین حفره با سه لایه لاک ناخن پوشانده و به مدت دو ساعت در فوشین 2% قرار داده شدند و دندان ها در آکریل خود سخت شونده مانت شده و برش داده شدند و با استفاده از میکروسکوپ نوری با بزرگنمایی ×40 ریزنشت آنها بررسی شد. نتایج با استفاده از نرم افزار spss و آزمون آماری kruskal-wallis آنالیز گردید.

یافته ها: میزان ریزنشت دندان های که فقط سیکل حرارتی شده بودند در مقایسه با دندان های که سیکل های حرارتی و مکانیکی شده بودند تقریبا یکسان بود. میزان ریزنشت سیکل های مکانیکی اعمال شد. (دویست و پنجاه هزار) بر روی دندان ها در مقایسه با گروه هایی که سیکل های مکانیکی کمتر (صد و بیست و پنج هزار) دریافت کرده بودند نیز تفاوتی نشان نداد و افزایش قابل توجهی از نظر آماری نداشت. میزان ریزنشت با استفاده از میکروسکوپ نوری بین گروه های آزمایش اختلاف آماری قابل ملاحظه ای دیده نشد. (p>0.05)

نتیجه گیری: سیکل های مکانیکی وارد شده به دندانها پس از اعمال سیکل های حرارتی، میزان ریزنشت را افزایش نداد.