مقایسه میزان حذف پلاک زیرلثه ای در نواحی بین دندانی توسط قلم دستی، دستگاه اولتراسونیک و سیستم پودر، هوا و آب با و بدون استفاده از پودر ساینده

زمینه و هدف: جرمگیری و تسطیح سطح ریشه، همواره به عنوان یکی از روشهای رایج مورد استفاده در درمان بیماریهای پریودنتال مطرح بوده است. لذا هدف این مطالعه مقایسه اثر سیستم پودر، هو ا و آب در کاهش فلور میکروبی زیرلثه ای با قلمهای دستی و اسکیلر اولتراسونیک و همچنین بررسی کارآیی سیستم پودر، هوا و آب با کاربرد پودر و بدون کاربرد آن بود.

روش بررسی: در این کار آزمائی بالینی، شصت دندان تک ریشه ای از 15 بیمار پریودنتال با عمق پروب 4-6 میلی متر در ناحیه مزیال توسط یکی از روشهای مکانیکی: (a استفاده از قلمهای دستی (کورت گریسی)، (b استفاده از قلمهای اولتراسونیک، (c سیستم پودر- هوا- آب بدون پودر و (d سیستم پودر، هوا و آب با کاربرد پودر، درمان گردیدند. قبل و بلافاصله بعد از درمان از پلاک زیر لثه ای ناحیه مزیال دندانها نمونه گیری پلاک به عمل آمد و کشت بی هوازی به منظور بررسی درصد کاهش (cfu) colony forming units در هر یک از گروههای درمانی صورت گرفت. درصد کاهش cfu بین روشهای درمانی مختلف توسط آزمون mann- whitney, kruskal wallis آنالیز گردید. مقادیر بالاتر از 0.05 به عنوان غیرمعنی دار تلقی شد.

یافته ها: اختلاف میانگین cfu در قبل و بعد از درمان بین گرو ههای مورد مطالعه معنی دار بود (p<0.001) که نشانگر کاهش میکروارگانیسم های زیرلثه ای توسط هر چهار روش مکانیکی بود و در عین حال تفاوت معنی داری در تاثیر هیچ یک از روشهای مختلف مورد مطالعه بدست نیامد (p=0.22). به طور متوسط این روشها به میزان 92% میکروارگانیسم های زیر لثه ای را کاهش دادند. همچنین در هر یک از روشهای به کار گرفته شده نیز بین تعداد کلونی های قابل کشت قبل و بعد از مداخله همبستگی مثبتی وجود داشت (r=0.52).

نتیجه گیری: سیستم پودر، هو ا و آب به خوبی قلمهای دستی و اولتراسونیک در حذف پلاک زیر لثه ای در مناطق بین دندانی تا عمق پروبینگ شش میلی متر موثر است و کاربرد پودر و یا عدم کاربرد آن در کارآیی این سیستم در حذف پلاک زیرلثه ای بی تاثیر است.