طراحی و ارزشیابی یک مداخله آموزشی برای ارتقای کیفیت زندگی بیماران پس از جراحی بای پاس عروق کرونر بر مبنای الگوی پرسید-پروسید

زمینه و هدف: کیفیت زندگی تعداد زیادی از بیماران پس از جراحی قلب همچنان پایین می ماند. مطالعه حاضر با هدف تعیین تاثیر آموزش بر مبنای الگوی پرسید-پروسید (proceed-precede) برای افزایش کیفیت زندگی بیماران پس از جراحی بای پاس انجام شد.

روش بررسی: در این مطالعه تجربی که به صورت کارآزمایی بالینی انجام شد، تعداد 110 بیمار، شش هفته پی از جراحی بای پس به صورت تصادفی به دو گروه آزمون و شاهد تقسیم شدند. طراحی برنامه آموزشی مطابق با مراحل الگوی پرسید-پروسید انجام شد. قبل از اجرای مداخله آموزشی، پرسشنامه های سنجش کیفیت زندگی sf-36 و پرسشنامه های خود ساخته و استاندارد مطابق با مراحل الگوی پرسید برای دو گروه تکمیل شد. گروه آزمون، مداخله مورد نظر را دریافت کردند؛ گروه شاهد نیز مراقبت های معمول را دریافت نمودند. بیماران دو گروه بلافاصله و چهار هفته پس از مداخله آموزشی پیگیری شدند و مجددا پرسشنامه های مربوطه برای آنها تکمیل شد. داده ها جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار spss و آزمون های chi-square ,t و آزمون آنالیز واریانس در سطح معنی داری p≤0.05 مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفتند.

یافته ها: یافته ها نشان دهنده وجود تفاوت معنی دار در ابعاد عملکرد جسمانی (p<0.001)، نقش جسمانی (p<0.05)، درد بدن (p<0.05)، سلامت عمومی (p<0.01)، نیروی حیاتی (p<0.01)، عملکرد اجتماعی (p<0.05)، نقش روانی (p<0.01) و سلامت روانی (p<0.01) کیفیت زندگی بیماران گروه آزمون نسبت به گروه شاهد، پس از اجزای مداخله بود.

نتیجه گیری: طراحی و اجرای برنامه آموزشی مبتنی بر الگوی پرسید-پروسید، می تواند سبب افزایش کیفیت زندگی بیماران پس از جراحی بای پاس کرونر گردد.