تاثیر گاباپنتین در کاهش گرگرفتگی زنان یائسه

زمینه و هدف: 75% از زنان در سن یائسگی و 40% حول و حوشن سن یائسگی دچار گرگرفتگی می شوند. اختلالات خواب و خلق در زنانی که گرگرفتگی دارند، به مراتب بیشتر از افرادی است که گرگرفتگی را تجربه نکرده اند. مطالعه حاضر با هدف تعیین تاثیر گاباپنتین که یک داروی ضدتشنج می باشد، در کاهش تعداد دفعات و شدت گرگرفتگی زنان یائسه انجام شد.

روش تحقیق: در این کارآزمایی بالینی شاهددار تصادفی شده، تعداد 100 خانم یائسه که در روز 7 بار یا بیشتر، گرگرفتگی توام با تعریق داشتند، به طور تصادفی در گروه گاباپنتین (آزمون) روزانه 300 میلیگرم یا دارونما (شاهد) به مدت هشت هفته درمان قرار گرفتند. ابزار جمع آوری داده ها فرم بازنگری، پرسشنامه و فرم مشاهده بود. داده های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار آماری spss ,pass 2004 و آزمون های آماری کای دو، تی و من ویتنی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. سطح معنی داری p≤0.05 در نظر گرفته شد.

یافته ها: بعد از 8 هفته درمان با 300 میلیگرم گاباپنتین در روز، 56% کاهش در تعداد گرگرفتگی و 50% کاهش در نمره ترکیبی گرگرفتگی (ترکیبی از تعداد و شدت گرگرفتگی در یک نمره) نسبت به قبل از درمان بود. تعداد گرگرفتگی، 8 هفته بعد از درمان مشاهده شد. در گروه دارونما این کاهش به ترتیب 12% و 15% نسبت به قبل از درمان بود. تعداد گرگرفتگی، 8 هفته بعد از درمان در گروه آزمون 0.4±5.88 و در گروه شاهد 0.52±9.4 و این اختلاف از نظر آماری معنی دار بود (p<0.001)؛ در گروه آزمون (گاباپنتین) تعداد گرگرفتگی نسبت به گروه شاهد، کاهش نشان داد. 8 هفته بعد از درمان، شدت گرگرفتگی در گروه آزمون 0.32±4.6 و در گروه شاهد 0.66±7.76 و این اختلاف از نظر آماری معنی دار بود (p<0.001)؛ شدت گرگرفتگی در گره آزمون نسبت به گروه کاهش نشان داد؛ همچنین 8 هفته بعد از درمان نمره ترکیبی گرگرفتگی در گروه آزمون 0.66±10.6 و در گروه شاهد 0.84±16.98 به دست آمد؛ این اختلاف نیز از نظر آماری معنی دار بود (p<0.001)؛ در گروه آزمون تعداد و شدت گرگرفتگی به میزان قابل توجهی نسبت به گروه شاهد کاهش یافت.

نتیجه گیری: بر اساس یافته های این مطالعه می توان اذعان نمود که گاباپنتین در درمان گرگرفتگی دوران یائسگی موثر است و می تواند به عنوان یک درمان انتخابی در کاهش گرگرفتگی در نظر گرفته شود.