مقایسه متوپرولول و کارودیلول در درمان بیماران با نارسایی قلبی

زمینه و هدف: نارسایی قلبی یکی از شایع ترین بیماری های قلبی-عروقی با میزان بالای مرگ و میر و ناتوانی می باشد. بتابلوکرها یکی از ارکان اساسی درمان این بیماران محسوب و موجب کاهش مرگ و میر و بهبود علائم و عملکرد بطن چپ می شوند. با توجه به شیوع روزافزون این بیماری در کشور، مطالعه حاضر با هدف تعیین مقایسه ای متوپرولول و کارودیلول در درمان بیماران با نارسایی قلبی انجام شد.

روش تحقیق: در این مطالعه کارآزمایی بالنی که از فروردین سال 1384 لغات خرداد سال 1385 انجام شد، تعداد 73 بیمار با نارسایی قلبی پیشرفته (ef=%35-30) و در فانکشنال کلاس  1 تا 3 به مدت شش ماه مورد بررسی شدند. از این تعداد 38 بیمار با متوپرولول تارترات و 33 بیمار با کارودیلول تحت درمان قرار گرفتند. دوز مصرفی متوپرولول 75 میلیگرم روزانه (2 بار در روز) و دوز کارودیلول 25 میلیگرم روزانه (2 بار در روز) بود. علائم بالینی بیمار و شاخص های عملکرد سیستولیک بطن چپ دراکوکاردیوگرافی قبل و پس از مطالعه در پرسشنامه ثبت شد و سپس با کمک نرم افزار آماری spss (11.5) این تغییرات مورد مقایسه قرار گرفتند.

یافته ها: میانگین سنی بیماران در گروه متوپرولول 6.6±57 و در گروه کارودیلول 7.3±56.8 سال بود. کاهش ضربان قلب و فشارخون با درمان در دو گروه مشابه بود. فانکشنال کلاس بیماران در دو گروه به اندازه یک کلاس بهبود داشت (p<0.001). در گروه متوپرولول lvedd به میزان 8.78 میلیمتر lvesd ,(p<0.001) به میزان 2.33 میلیمتر کاهش داشت (p=0.001). مقدار 4.3 lvedv سی سی و 7.3 lvesv سی سی کاهش داشت (به ترتیب (p<0.001 ,p=0.008 و متوسط 3.3% lvef افزایش داشت (p=0.001). در گروه کارودیلول مقدار 2.78 lvedd میلیمتر و 1.57 lvesd میلیمتر کاهش داشت (به ترتیب با lvedv .(p=0.045 ,p<0.001 به میزان 2.3 سی سی lvesv ,(p=0.53) به میزان 7.3 سی سی (p=0.007) کاهش داشت و متوسط 2.2% lvef افزایش داشت (p=0.004). مقایسه این تغییرات در دو گروه با هم تفاوت آماری قابل توجهی نداشت.

نتیجه گیری: بر اساس یافته های این مطالعه در بیماران با نارسایی قلبی و فانکشنال کلاس 1 تا 3، تجویز متوپروپرولول تارترات و کارودیلول سبب بهبود علائم بیمار و عملکرد بطن چپ می شود و تفاوت مهمی بین این دو دارو از این نظر وجود ندارد.