بررسی ارتباط بین خلاقیت مدیران و پویایی و نشاط در محیط بانک

محیط سازمانی همچون بانک که مبتنی بر عملکرد مالی پایه گذاری شده است دارای جوی است که ممکن است آن محیط را سرد، غیرقابل اعتماد، ترس آور و یا گرم، صمیمی، قابل انعطاف و حمایت کننده سازد. هر چه جو سازمان مثبت تر باشد، برقراری ارتباط و روابط انسان آسانتر خواهد بود. بالعکس جوهای بسته، ترس آور و یا منفی سبب بی اعتمادی، جدایی و نفرت افراد از هم می شود. محیط زندگی انسان نقشی اساسی در احساس خوشبختی و یا تیره بختی او دارد. اگر محیطی بتواند به فرد اعتماد به نفس بدهد و بروز استعدادها و احساسات او را ممکن سازد و در نهایت بتواند زمینه های دستیابی به نیازهای فرد را امکانپذیر سازد، افراد احساس شادی و خوشبختی خواهند کرد. خلاقیت موضوعی غریب و ناآشنا نیست که برای وجود آن نیاز به استدلال باشد. خلاقیت به عنوان استعدادی قدرتمند در نهاد آدمی از همان دوران کودکی وجود دارد. با این حال خلاقیت در مراحل ابتدایی زندگی تکامل یافته نیست و به همین دلیل نیاز به توجه، هدایت و تربیت دارد. این تحقیق سعی  دارد رابطه بین خلاقیت مدیران و نشاط محیط کار در بانک را مورد بررسی قرار دهد. در این راستا از تئوری گیلفورد-پال تورنس و تعریف آرگایل و کراسلند از شادکامی بر اساس پرسشنامه افسردگی بک و پرسشنامه خلاقیت تونس به عنوان چارچوب نظری تحقیق استفاده می شود. و به تحلیل فرضیات تاثیر خلاقیت، ابتکار و نوآوری، تنوع و انعطاف پذیری، انگیزه و پشتکار بر روی نشاط محیط کاری در بانک می پردازد. در نهایت با ارائه پیشنهاداتی مدیران بانک را به داشتن مدیریتی خلاق جهت ایجاد محیطی پویا و با نشاط ترغیب می نماید.