ژئومورفوتوریسم و قابلیت سنجی ژئومورفوسایت های و مدیریت زمان-اقلیم با بهره گیری از روش pralong، (نمونه موردی دریاچه زریوار)

لندفرم های ژئومورفولوژیکی، توانایی بالایی در زمینه جذب ژئوتوریسم دارند. ارتباط لندفرم ها با بحث گسترش مدنیت و آثار باستانی، تاریخی، فرهنگی و همچنین مباحث ورزشی، توانمندی های لندفرم ها را در زمینه جذب توریسم دو چندان می کنند. چشم اندازهای ویژه ی ژئومورفولوژیک، از مفاهیم جدیدی است که با تاکید بر تعیین مکان های ویژه و با ارزش گردشگری، وارد ادبیات جغرافیایی و گردشگری شده است. ژئومورفوسایت ها با ترکیب مواریث فرهنگی، تاریخی و اکولوژیکی، توان های بالقوه ای را در راستای گردشگری پایدار عرضه می کنند. در این مقاله تلاش شده است با بهره گیری از روش پرالونگ و مطالعات میدانی، ژئومورفوسایت دریاچه طبیعی زریوار مورد ارزیابی قرار گیرد. در روش حاضر عیارهای چهارگانه که از نظر توانمندی بالقوه ژئومورفوسایت ها مورد ارزیابی قرار می گیرند؛ شامل عیار زیبایی ظاهری، علمی تاریخی فرهنگی و اجتماعی-اقتصادی می شوند و در مرحله ی بعد دو متغیر میزان ارزش بهره وری و کیفیت بهره وری، ارزیابی می شوند. نتایج تحقیق نشان داد، در این ارتباط ژئوسایت دریاچه طبیعی زریوار بیشترین امتیاز را کسب نمود. همچنین از نظر ارزش میزان و کیفیت بهره وری ژئوسایت دریاچه طبیعی زریوار بیشترین امتیاز را بدست آورده. که برنامه ریزی در این زمینه را توسط مسئولین می طلبد.