تاثیر توریسم مذهبی بر معماری فضا؛ مطالعه موردی شهرری

شهرری یکی از مناطق جنوبی شهر تهران و قطب توسعه توریسم مذهبی استان تهران به شمار می آید. این شهر دارای آثار تاریخی بسیاری می باشد، اما بیش از آن که به دلیل آثار تاریخی و باستانی مشهور باشد، به عنوان یک شهر مذهبی شناخته می شود. آرامگاه های متعددی از منسوبان به امامان شیعیان در این شهر وجود دارد که آرامگاه شاه عبدالعظیم حسنی (ع) یکی از مهم ترین آنها است؛ به واسطه ی وجود این آرامگاه مقدس سالانه جمعیت قابل توجهی گردشگر وارد این منطقه می شوند که بر فضای جغرافیایی به انحای گوناگون اثرگذار هستند. گردشگران مذهبی به واسطه ی حضور خود در شهرری اثرات مستقیم و غیرمستقیمی را بر روی خصیصه های کالبدی-فضایی این شهر گذاشته اند. از این رو مقاله حاضر در پی بررسی این موضوع است که توریسم مذهبی چه اثراتی بر فضای جغرافیایی شهرری گذاشته است. برای بررسی این موضوع روش پژوهش از نوع توصیفی-تحلیلی و ابزار گردآوری اطلاعات مطالعات کتابخانه ای و میدانی بوده است. فرض طراحی شده برای تبیین و پاسخ گویی به این موضوع این گونه بیان شده است که فضای جغرافیایی شهرری به طور پیوسته تحت تاثیر مستقیم و غیرمستقیم توریسم مذهبی قرار داشته است و خیابان ها و بزرگراه ها، نمادهای مسکونی اطراف، مراکز خرید و حتی نوع درختان موجود متاثر از این شاخه از توریسم بوده اند.