بررسی آثار اقتصادی-اجتماعی و زیست محیطی توسعه گردشگری در سکونتگاه های روستایی از دیدگاه جامعه میزبان (مطالعه موردی دهستان باراندوز-شهرستان ارومیه)

امروزه گردشگری به عنوان یک پدیده اثرگذار بر فرآیند توسعه روستایی توجهات زیادی را به سوی خود جلب کرده زیرا از جنبه های مختلف اقتصادی؛ اجتماعی و زیست محیطی-کالبدی اثرات شگرفی را بر حیات روستا بر جای می گذارد. هدف مقاله حاضر بررسی آثار اقتصادی-اجتمای-زیست محیطی توسعه گردشگری در سکونتگاه های روستایی از نگاه جامعه میزبان در روستاهای دهستان باراندوز از شهرستان ارومیه می باشد؛ که روش تحقیق بر اساس هدف کاربردی و بر اساس روش و ماهیت توصیفی-تحلیلی بوده؛ ابزار سنجش در مطالعات میدانی به صورت پرسشنامه ای انجام گرفته که سوالات به صورت چندگزینه ای طیف لیکرت (5 گزینه ای) طراحی شده است (توزیع پرسشنامه بصورت تصادفی ساده-حجم نمونه بر اساس فرمول کوکران 100 خانوار)؛ برای تعیین اعتبار و روایایی و پایایی سنجش از آلفای کرونباخ (0.76) استفاده شده است؛ داده های کسب شده با استفاده از نرم افزار (spss19) کدگزاری؛ استخراج و سپس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته؛ برای ثبات آزمون فرضیات از آزمون کاس اسکوئر (خی 2) و برای تعیین شدت روابط بین دو متغیر از آزمون وی کرامر و برای ترسیم نمودار و نقشه از نرم افزار (arcgis (excel,  استفاده  شده است. داده ها و نتایج حاصل از پرسشنامه و مطالعات میدانی بیانگر آن است از دیدگاه روستاییان (جامعه میزبان) گردشگری تغییرات مثبتی را در ابعاد اقتصادی-اجتماعی و زیست محیطی به همراه داشته است به طوری که همواره یک رابطه معناداری بین گردشگری و ایجاد اشتغال و درآمد؛ تثبیت جمعیت روستایی؛ کاهش مهاجرت روستایی؛ نگاه امیدوارانه به آینده روستا؛ افزایش قیمت زمین های منطقه؛ حفظ فرهنگ و آداب سنتی منطقه؛ افزایش سرمایه اجتماعی (مشارکت-اعتماد اجتماعی)؛ کاهش فقر؛ افزایش زیرساخت ها؛ حفظ محیط زیست؛ توجه ویژه به فضای سبز و ... را به همراه داشته است به طوری که بین توسعه گردشگری و اثرات مثبت اقتصادی-اجتماعی-کالبدی و زیست محیطی آن رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. که این امر ناشی از برنامه ریزی مشخص و کارآمد مسولان متولی امر در محدوده مورد مطالعه است.