فضاهای همگانی موضوع انکار ناپذیر در توسعه پایدار شهرها

در بیشتر شهرهای ایران، ویژگی اصلی مرکز شهر نامشخص، بی هویت و فاقد عناصر زیبا و روح فرسا می باشد که در کل شهرها در داخل آلودگی ناشی از ترافیک و سروصدا و بیماری های روانی گرفتار شده اند، که با نیازهای امروزه مردم، که خواهان محیط های جذاب تر، با آرامش و بااصالت تر و خواهان گریز از اضطراب های روزمره و حس تعلق هستند در تعارض می باشند، هدف از ارائه ی این مقاله نشان دادن انتظارات هر انسان به عنوان یک شهروند از شهر و کمبودهای فضاهای شهری و حل معضلات مربوط به عوامل فوق است. بر این اساس به کارگیری از مطالعات کتابخانه ای و تهیه پرسشنامه سعی شده، روشهای مناسبی برای حل معضلات معرفی شود. در نتیجه اجرای این راهکارها، امید به آن است که به توان شهری بدون ترافیک و جذاب و شهروندگرا و دارای هویت و با اصالت و در نهایت یک شهر انسان محور ایجاد کرد.