توجه به ابعاد علم جغرافیا در توسعه صنعت گردشگری

جغرافیا از نظر دانشمند بزرگ یونانی اراتوستن در 2300 سال قبل مطالعه زمین به عنوان جایگاه انسان توصیف شده است. جغرافیا در مطالعه زمین به عوامل طبیعی و انسانی متعددی برخورد می کند که استفاده از آن منابع به گونه ای در نوع معیشت انسان ها، پوشش گیاهی، مسکن، بهر کشی از زمین، ارتباط مناطق با هم و ... دخالت می کند.

مفهوم جغرافیا: رابطه انسان با محیط است انسان در محیط، فعالیت ها و نقش آفرینی های متعددی به عهده دارد و محیط شامل محیط طبیعی، انسانی و اجتماعی می باشد. با شناخت محیط و استفاده بهینه از توان و ظرفیت های جغرافیای مانند دریاها، دریاچه ها، تالاب ها، آبشارها، مناطق جنگلی، کشتزارهای زراعی، مناطق کوهستانی، مراکز زیارنتی، باستانی و فرهنگی می توان با جذب گردشگر در راه توسعه و افزایش درآمد تلاش کرد. محیط به عنوان رکن اصلی جریان گردشگری در تبلور فضایی برای جذب گردشگر نقش مهمی ایفا می کند و ابزارهای متنوعی را در اختیار می نهد. بنیان مدل های گردشگری در ملحوظ نمودن واژه های محیط طبیعی، محیط دست ساز و مصنوع بشر از زیرساخت ها، فناوری و سیستم اداره واحدهای جغرافیایی باشد که همه و همه بار جغرافیایی گردشگری را استحکام بیشتر می بخشد. به طور کلی باید گفت در مفهوم محیط جغرافیایی تاکید بر حضور جامعه است و نمی توان ویژگی های جامعه را از شرایط طبیعی یا مکانی جدا کرد. هر چشم انداز جغرافیایی، هماهنگی و سازگاری انسان را با شرایط مکانی ظاهر می سازد. از آنجا که مناطق جغرافیایی هر کدام ویژگی های خاص خود را دارد، جاذبه های طبیعی و فرهنگی نیز به تبعیت از آنها شکل می گیرند و به همین دلیل حوزه های فعالیت گردشگری تیر متنوع می باشد.