تحلیل زمانی آسایش اقلیمی جهت توسعه گردشگری در شهر برزک

آب و هوا مهمترین عامل در توسعه صنعت توریسم محسوب می شود که همراه با موقعیت جغرافیایی، توپوگرافی، چشم انداز، پوشش گیاهی و جانوران، به عنوان یکی از مهم ترین منابع پایه محلی در توسعه صنعت گردشگری نقش ایفا می کند. در این پژوهش که با هدف تحلیل زمانی آسایش اقلیمی در شهر بزرک صورت گرفته است از داده های هواشناسی ایستگاه کلیماتولوژی برزک، در یک دوره آماری 12 ساله (1380- 1392) و همچنین آمار ایستگاه تبخیرسنجی در یک دوره آماری 30 ساله (1392-1360) استفاده شده است. روش ارزیابی شرایط اقلیمی برای گردشگری شاخص اقلیم گردشگری (tci) می باشد. نتیجه بررسی ها بر اساس شاخص مورد نظر نشان می دهد که 10 ماه از سال شرایط خوب تا عالی از نظر آسایش اقلیمی برای گردشگری در منطقه فراهم است و ماههای اردیبهشت، خرداد، شهریور و مهر به دلیل تعدیل شرایط دمایی و عدم بارش باران بالاترین کیفیت را برای آسایش اقلیمی گردشگران فراهم می کند. ماه های فصل سرد سال (آذر، دی، بهمن)، به دلیل بارش باران و همچنین افت دما از شرایط مناسبی برای گردشگری برخوردار نمی باشند. در نهایت می توان گفت که شرایط آسایش حرارتی از اوایل اردیبهشت تا اوایل مهر در شهر برزک حاکم می شود.