توسعه شهری مبتنی بر حمل و نقل عمومی محور (tod) در قالب رویکرد نواحی بهبود کسب و کار (bid)

در نظام برنامه ریزی کنونی جهان، توسعه حمل و نقل عمومی محور در کانون توجه برنامه ریزان و طراحان شهری قرار گرفته است و دلیل آن هم افزایش طول سفرهای شهری و ازدحام ترافیک مخصوصأ در اطراف کاربری های جاذب سفر مانند کاربری تجاری می باشد. از طرفی پویایی و رونق اقتصادی در مراکز شهری تجاری به شدت رو به افول است که یکی از مهم ترین دلایل آن هم ضعیف بودن حمل و نقل عمومی در این فضاها و افزایش ترافیک در مراکز شهرها است. توسعه شهری بر مبنای حمل و نقل عمومی محور در مراکز شهری می تواند راه حل مناسبی بر این مشکلات باشد و سرزندگی گمشده در مراکز شهری و رونق اقتصادی را به آنها برگرداند. از این رو این مقاله به دنبال داشتن مراکز شهری پویا، فعال و مراکز تجاری پررونق از طریق ادغام با کاربری های دیگر و توسعه حمل و نقل محور می باشد. برای رسیدن به این هدف با ارائه مفاهیم مرتبط با توسعه حمل و نقل عمومی محور (tod) و سپس ناحیه بهبود کسب و کار (bid)، ارتباطی که می تواند بین این دو نظریه مهم شهری وجود داشته باشد را بیان می کند. در ادامه به این نتیجه می رسد که بایستی tod را طراحی نمود که اصول bid در آن رعایت شوند به این ترتیب می توان استقرار مناسب جمعیت و فعالیت ها، اصلاح و بهبود ساختار فضایی محدوده اطراف فضاهای تجاری، استفاده بهینه از مراکز شهری، توزیع بهینه خدمات و تسهیل در پیاده روی و کاهش حجم سفرهای شهری، ایجاد مجتمع های چند منظوره برای افزایش فرصت های اشتغال در حوزه بلافصل حمل و نقل عمومی و طراحی فضای سبز در حاشیه خیابان به منظور افزایش تمایل به پیاده روی را داشت. در نهایت با بیان روندی از توسعه شهری ایران از دیدگاه حمل و نقل عمومی و ایجاد مراکز تجاری این مطلب را برای مراکز شهری ایران امری الزامی می پندارد تا سرزندگی، روحیه اجتماعی و رونق اقتصادی به مراکز شهری تجاری برگردد.