تبیین هویت فردی و روابط آن با شهر پایدار

شهر پایدار برای شهروندانی که امروز در انواع و اقسام مشکلات ریز و درشت خویش غوطه ور هستند، یک مفهوم ایده آل و آرمانی است. اصولاً مفهوم پایداری برای عصر حاضر یک موضع گسترده و در واقع یک جهان بینی محسوب می گردد. شهر معاصر حتی برای بسیاری از کارشناسان و شهرسازان و معماران هنوز به خوبی و روشنی بیان مفهوم و ساختار نشده است. آن قدر پیچیدگی های شهری و معضلات آن و نیز برخورد یا تقابل عوامل بسیار گسترده شهری زیاد است، که حل حتی قسمتی از این مشکلات به نوعی در شهر معاصر یک پیروزی و موفقیت بزرگ محسوب می شود، تا حل همه آن ها که یک آرمان بزرگ و به نظر دست نیافتنی است. در واقع شهری ایده آل که بدون مشکل باشد یک مدینه فاضله و آرمانشهر محسوب می گردد. شهرنشینی امروز آن قدر به موضوعاتی نظیر سرعت، و صنعتی شدن، درگیر شده که به موضوعاتی نظیر اعتقادات و آداب و سنن بی توجه شده است. در حالی که در جوامع سنتی روابط اجتماعی به هم نزدیک تر بود و اعتقادات مردم بیشتر. افراد همدیگر را می شناختند و روابط اجتماعی بر اساس آشنایی های دراز مدت بوجود می آمد. دوستی و مناسبات و خانوادگی استوار و پایدار بود. در این مقاله سعی گردیده است تا با نقد هویت انسان چه به عنوان یک فرد و چه بصورت جمعی و در میان جامعه و بیان بعضی از معضلاتی که نتیجه نادیده گرفتن ابعاد مختلف هویتی او می گردند، به تحلیلی از دید معماری و شهرسازی و نیز روانشناسی و جامعه شناسی پرداخته گردد.