تهیه نانوکامپوزیت جاذب امواج ایکس با استفاده از نانوذرات طلا در بستر پلی آنیلین

اشعه ایکس شکلی از تابش الکترومغناطیس است که با داشتن طول موج کوتاه و فرکانس و انرژی بالا نفوذپذیری قابل توجهی در بسیاری از اجسام از جمله بافت های نرم، مانند بدن انسان دارد. حفاظت در مقابل این پرتوهای پر انرژی، دانشمندان را وادار به سنتز و تهیه ی موادی از جمله کامپوزیت های حاوی ناوذرات غیر آلی کرده است. در این کار مطالعاتی، نانو ذرات طلا با استفاده از نمک سدیم کربنات دو آبه ساخته شدند. سپس نانو کامپوزیت پلی آنیلین- طلا به روش پلیمریزاسیون در جا در حضور lsa با درصدهای وزنی و ضخامت های متفاوت ساخته شد. نانو کامپوزیت در سه درصد وزنی متفاوت تهیه شد که از بالاترین درصد وزنی آن سه قرص با ضخامت های متفاوت تهیه گردید. بیشترین جذب با بالاترین درصد وزنی طلا (20%) و بیشترین ضخامت آن (2mm) حاصل شد. قرصی که حاوی 20% درصد نانو ذره طلا و ضخامت 2mm بود، جذبی برابر با 85.57% داشت. اندازه نانو ذرات و مورفولوژی آن ها در کامپوزیت توسط sem، جا داده شدن ذرات طلا در بستر پلیمر توسط طیف ftir، و جذب پرتوهای x، توسط نمودارهای μ.ρ بر حسب e مورد مطالعه و بررسی قرار گرفته است.