ارائه طرح مرکز خلاقیت برای کودکان، نگرشی جدید در معماری پایدار (مطالعه موردی: ایلام)

آدمی از بدو تولد موجودی پرسشگر است و این در کودکان با رفتارهای مبهوت کننده کاملا ملموس است. چشمانی که دائم در حال جست و جو است، آب گوش هایی که منتظر کوچکترین تحریک برای پیدا کردن منبع صداست و اندامی که با خستگی ناپذیری به هر گوشه ای سرک می کشد، ولی متاسفانه در بیشتر مواقع این روحیه خلاق تحت تاثیر جهان بزرگسالان نابود می شود. آموزش و به تبع آن محیط های آموزشی بیشترین اثر و نقش را بر ذهنیت و تمدن سازی جوامع به عهده دارند. فضاهایی که دارای شرایط مناسب و مطلوب برای رشد فیزیکی ذهنی، عاطفی و اجتماعی کودکان می باشد که تحقق این امر از طریق طراحی جزئیات فضاها با توجه به الگوهای رفتاری کودکان امکان پذیر می گردد. هدف از تحقیق حاضر، ارائه طرحی برای کودکان جهت ایجاد خلاقیت می باشند. ابزار تحقیق، پرسش نامه بوده که روایی آن با استفاده از نظرات کارشناسان و متخصصان معماری تأیید گردید. نتایج تحقیق باعث تهیه اصولی معمارانه برای ارتقا کیفیت طراحی کودکان 3 تا 7 ساله در راستای افزایش خلاقیت آنان است. نتایج تحقیق نشان می دهد در تلفیق فضای معماری با فضای طبیعی عواملی همچون پیچیدگی محیط، استفاده از شیشه های رنگی و پنجره های سقفی، استفاده از عناصر طبیعی محیط (آب، گیاه و نور) و باغچه های کوچک در تراس یا روی پشت بام در افزایش خلاقیت کودکان شهر ایلام نقش بسزایی دارد.