بررسی وضعیت کارگاه های صنایع دستی در روستاهای کویری با هدف اشتغال زایی و توسعه رشد اقتصادی جوامع روستایی منطقه مورد بررسی: روستای بهرامجرد کرمان

برنامه های توسعه روستایی، جزئی از برنامه های توسعه هر کشور محسوب می شوند که برای دگرگون سازی ساخت اجتماعی- اقتصادی جامعه روستایی بکار می روند از سوی دیگر توسعه روستایی را می توان عاملی در بهبود شرایط زندگی افراد متعلق به قشر کم درآمد ساکن روستا و خودکفاسازی آنان در روند توسعه روستایی دانست در گذشته بعضی مدیران و سیاست گذاران امر توسعه، صرفا بر توسعه کشاورزی متمرکز می شدند، اگرچه توسعه کشاورزی در فرآیند توسعه روستایی حائز اهمیت است اما امروزه نتایج نشان داده است که برای روستاییان مناطق گرم و خشک ایران و برای توسعه روستاهای این مناطق، به دنبال گزینه هایی غیر زراعی برای بالا بردن رشد اقتصادی و ایجاد کار و در آمد برای روستاییان از ضرورت های حیاتی به شمار می رود. صنایع دستی یکی از سازوکارهای اقتصادی، به شمار می آید. برای تولید این صنایع، از منابع داخلی مانند: نیروی کار، مواد اولیه و ابزار کار که هشتاد درصد تولید را فراهم می کنند؛ استفاده می شود. تولید صنایع دستی اثر مستقیم بر درامد ناخالص ملی دارد و هر گونه افزایش در میزان تولید و بهبود کیفیت، در افزایش آن تاثیر می گذارد. هدف اصلی این تحقیق اشتغال زایی و توسعه رشد اقتصادی در جوامع روستایی می باشد که در راستای رسیدن به این هدف با استفاده از روش تحلیلی- توصیفی به بررسی وضعیت کارگاه های صنایع دستی در جوامع روستایی می پردازیم. نتایج حاصل از بررسی نشان می دهد که توسعه روستایی صرفا از طریق کشاورزی و زراعت محقق نمی شود بلکه باید با توسعه فعالیت های تولیدی همراه شود که کارگاه های صنایع دستی در این امر در حد زیادی تاثیر گذاراند، تا تفاوت درآمد شهرنشینان و روستانشینان افزایش نیافته و مهاجرت روستاییان به شهر کاهش یابد.