بررسی ابعاد معماری پایدار و راهکارهای نوین پایداری

همزمان با پیدایش مدرنیسم و نوسازی، مهم ترین مساله ای که از سال های اولیه در طراحی ساختمان ها مطرح شد، استفاده زیاد از منابع انرژی بوده است که رشد جمعیت نیز در این زمینه تاثیر بسزایی دارد. ساختمان ها یکی از بزرگ ترین مصرف کنندگان منابع انرژی هستند و سهمی 40 درصدی را دارا می باشند. پایداری در معماری به هم زیستی مسالمت آمیز انسان و طبیعت و ارائه راهکارهای پایدار در جهت کاهش استفاده از منابع انرژی و حفظ آن برای نسل آینده تعبیر می شود. چنان که نمونه هایی از راهکارهای پایداری را در معماری سنتی ایرانی شاهد هستیم و علاوه بر آن امروزه با پیشرفت تکنولوژی عناصری به وجود آمده اند که به حفظ این منابع کمک می کنند. هدف مقاله بررسی ابعاد معماری پایدار و شناسایی عناصر سنتی و آشنایی با نمونه هایی از راهکارهای جدید در این زمینه می باشد. روش پژوهش این مقاله توصیفی، تحلیلی و بر اساس مطالعات کتابخانه ای و با استناد به یافته های علمی معتبر و به روز در زمینه مطالعات معماری پایدار است. طراحی پایدار سبب شده طراحان بسیاری در سرتاسر دنیا آن را در طراحی های خود به کار گیرند و از این طریق به بهبود کیفیت محیط زیست خود کمک کنند. تلاش در این راستا از طریق اصول معماری پایدار و از اهداف این پژوهش است.