آرامش پنهان فرم و رنگ در سیمای بدنه های شهری (نمونه موردی شهر ماهشهر خیابان امام خمینی)

خیابان های شهری به عنوان بخشی از فضاهای عمومی در شهرها، نقش مهمی در رفع نیازهای انسانی ایفا میکنند. بسیاری از نظریه پردازان شهری معابر شهری را به عنوان یکی از اجزای اصلی یک سیستم شهری می دانند. بنابراین به منظور پویایی بیشتر این فضاها و برای برآورده ساختن نیازهای مردم، باید به رفتارهای شکل دهنده این فضاها توجه کرد و آنها را مورد بررسی قرار داد. از آنجایی که کارایی اغلب فرم و رنگ های به کار گرفته شده در خیابان های شهری در نتیجه عدم انطباق نیازهای کاربران با کیفیات محیطی متناسب با قلمروهای رفتاری،در سطح پایینی می باشد، لزوم توجه به برنامه اصولی و مبتنی بر رفتار استفاده کنندگان در اینگونه فضاها، ضروری می نماید. از آنجا که بخش مهمی از تعامل انسان با محیط پیرامون به فرم و رنگ ها مرتبط  می باشد، توجه به اینکه فرم و رنگ ها به عنوان عناصر زیبابخشی به محیط پیرامون انسان اهمیت ویژه ای دارد. عنصر فرم و رنگ در فضاهای شهری چهره شهر برای ما آرامش روحی و بصری را به دنبال خواهد داشت و درک ما از فضاها افزون خواهد شد. خیابان امام خمینی شهر ماهشهر حدفاصل تقاطع خیابان طالقانی و میدان امام خمینی به عنوان نمونه مطالعاتی این پژوهش انتخاب شده است. پژوهش حاضر، یک تحقیق میدانی با رویکرد توصیفی _ تحلیلی است و به دنبال پاسخ به این سئوال اساسی است که، الگوها و قلمروهای رفتاری فرم ها و رنگ ها  چه تأثیری در ارتقای کیفیت روانی مردم از معابر و سیمای شهری دارند و چگونه می توان به آن دست یافت؟ در این پژوهش به تحلیل کمّی شاخص ها با استفاده از طراحی پرسشنامه رفتاری بر اساس حجم نمونه پرداخته شده است. نتایج این پژوهش نشان میدهد که با توجه به نقش حیاتی فرم و رنگ بر زندگی انسان و با کاربرد و همنشینی مناسب فرم ها و رنگ ها در کالبد شهری، چه از بعد زیبایی و چه از بعد هویت، طراحان شهری می توانند با اخذ راهکارهای مناسب از بسیاری از مشکلات رفتاری ناشی از زندگی شهری را کاهش داد.