بررسی و مقایسه پتانسیل خرابی پیشرونده ناشی از بار انفجار و زلزله در ساختمان های با مهاربند فولادی

خرابی پیشرونده، به نوعی از خرابی اطلاق می گردد که در صورت حذف هر یک از المان های سازهای، سازه توانایی ادامه باربری خود را نداشته باشد و بصورت موضعی و یا بصورت کلی تخریب شود. از عوامل حذف المان های سازهای که در این مقاله به آنها پرداخته شده است، می توان به انفجار و زلزله اشاره کرد. از این رو سه زلزله که با حدکثر شتاب طرح (g0.35) مقیاس شدند و برای مقایسه انفجاری که برش پای های برابر زلزله امپریالولی را ایجاد میکند به سازه های مهاربندی وارد شده است. نتایج حاصل از انفجار با برش پایه برابر زلزله شرایط بحرانی کمتری از خود نشان داده است که دلیل آن را می توان تدوام باردهی کوتاه انفجار مربوط دانست. در این مقاله چند نوع مختلف مهاربند نیز در نظر گرفته شده که طی آن سازه با مهاربند شورون 8 همگرا با 4.8 سانتیمتر جابجایی بالای ستون حذفی در انفجار، 6.1 سانتیمتر در زلزله، بدترین و سازه با مهاربند شورون 7 واگرا با 3.8 جابجایی در انفجار و 3.9 سانتیمتر جابجایی در زلزله، بهترین عملکرد را از خود نشان دادند. کنترل مفاصل پلاستیک که خود به عنوان ملاکی برای قیاس عملکرد سه بعدی سازه هاست، نیز صحت همین نتایج را تائید میکند. در ادامه برای بررسی اختلاف ارتفاع بر نتایج، سازههای 8 و 4 طبقه با مهاربند 8 واگرا نیز در کنار سازه های 12 طبقه، مقایسه شدند که سازههای 4 طبقه در خرابی پیشرونده تخریب و سازه 8 طبقه نتایج غیر محافظه کارانه تری نسبت به 12 طبقه (سازه 8 طبقه در زلزله 26 و در انفجار 8 مفصل، سازه 12 طبقه در انفجار و زلزله 6 مفصل) داشته است، این در حالی است که سازه 12 طبقه وارد ناحیه ls (ناحیه ایمنی جانی) غیرخطی نشده است. برای قیاس برابر زلزله و انفجار از یک ضریب (m)، که نسبت برش پایه در انفجار را نسبت به زلزله نشان می دهد، استفاده شده است.