تعیین سیاست های بهینه بهره برداری از منابع آبی به روش برنامه ریزی پویای تصادفی

یکی از مسایل مهم بهینه سازی در مدیریت منابع آب، مساله بهره برادی بهینه از مخازن سدها است. در خصوص مسایل بهینه سازی روش های مختلفی به کار گرفته شده که باتوجه به عدم توانایی روش های بهینه سازی معمول، در حل مسایل پیچیده بهینه سازی، به کارگیری الگوریتم های فرا ابتکاری بیش از پیش مورد توجه قرار گرفته است. در این تحقیق برای بهره برداری از بلندترین سد بتنی دو قوسی ایران از روش های مختلف بهینه سازی استفاده شده است. بر این اساس از آمار موجود جریان رودخانه دز در ایستگاه تله زنگ (طی سالهای آبی 1330-1335 الی 1390-1391) در بالا دست آن استفاده به عمل گردیه است. سپس با در دست داشتن میزان ورودی پیش بینی و مشاهده شده مخزن دز، با بکارگیری برنامه بهینه سازی می توان میزان کمبود و میزان درصد تأمین را برای هر ماه پیش بینی گردیده است. به این منظور حداقل سازی هدر رفت آب و یا حداکثرسازی سود حاصل از رها سازی آب از سدها بهینه سازی از مخازن انجام می پذیرد. تا بتواند اهداف )شرب رسوبزدایی برقابی) را برآورده کند. برای نیل به اهداف رساله از الگوریتم mopso و moga برای بهینه نمودن متغیرهای سیستم سد دز استفاده شده است. نتایج نشان می دهد که در تابع moga در این الگوریتم از 100 کروموزوم، رقابت بین کروموزوم ها برابر 5، نرخ ترکیب برابر 0.95 و نرخ جهش برابر 0.02 استفاده شده است. لازم به توضیح است حدود جهش به صورت متغیر از 0.2 تا 0.002 انتخاب شده است. هم چنین از روش نخبه گرایی نیز استفاده شده است به این ترتیب که در هر نسل مقادیر ژن های بدترین کروموزوم با مقادیر ژن های بهترین کروموزوم تعویض می شود.