تاثیر تاریخگرایی در طراحی بناهای دوره معاصر ایران (از سال 1360 تا سال 1390) نمونه موردی: هادی میرمیران، ایرج کلانتری و حسین شیخ زین الدین

مقاله حاضر به بررسی تاریخگرایی در طراحی بناهای معاصر ایران با تحلیل آثار هادی میرمیران، ایرج کلانتری و حسین شیخ زین الدین پرداخته است، که این امر منجر به شناخت چگونگی ترکیب شاخصه های معماری تاریخی در کنار معماری مدرن روز انجامید، با بررسی مبانی نظری و آثار معماران تاریخگرای ایران این نتیجه بدست آمد که نوع شناخت آنان از شاخصه های تاریخی ایران و بکارگیری آن در بنا متفاوت است، همان گونه که در مقاله به آن اشاره شده است میرمیران بیشتر به اصل و ویژگی های مفهومی و معنوی تری از شاخص های معماری تاریخی ایران می پردازد، از طرف دیگر شیخ زین الدین و کلانتری علارغم اینکه مبانی نظری همسانی در بکارگیری شاخصه های معماری تاریخی با میرمیران داشتند، اما در عمل یشتر به بازتعریف عناصر ملموس، تکرار احجام گذشته و المان های آن پرداختند، در نهایت شناخت مفاهیم اصلی معماری تاریخی ایران و بیان آن به صورت متناسب با نیازهای امروزی و عدم تکرار فرم های گذشته به صورت تقلید صرف منجر به احداث بناهای فاخری می گردد که علاوه بر حفظ جان مایع معماری اصیل ایران با ویژگی های معماری مدرن دنیا که در صدر آن ها تکنولژی ساخت است هماهنگ و قابل پیوند است.