شهرهای جدید و توسعه پایدارشهری

شهرهای جدید، مهم ترین و بهترین پدیده عصر جدید محسوب می گردند و به عنوان مظهر تمدن جدید به شمار می روند. افزایش شهرنشینی و بروز آثار ناشی از آن، باعث توجه جدی به برنامه ریزی در خصوص توسعه شهری شده است. یکی از شیوه های حل مشکلات ناشی از شهرنشینی شتابان در کلان شهرها، راهبرد ایجاد شهرهای جدید است. شهرهای جدید به منظور اهدافی چون جذب سرریز جمعیت شهرهای مادر، فائق آمدن بر مشکل مسکن شهروندان، جلوگیری از شکل گیری سکونت گاههای غیررسمی در حوزه شهرهای بزرگ، کاربری بهینه منابع طبیعی ونیز آمایش سرزمین در نظام زیستی کشور شکل گرفته اند. شهرهای جدید نیز منابع و امکاناتی را می طلبند که برای نسل های آینده و بقای خود نیز باید موجود باشند. پس استفاده از معیارهای توسعه پایدار و شاخص های مربوطه در شهرهای جدید امری لازم و ضروری به حساب می آید. مفهوم توسعه ی پایدار از جمله مفاهیمی است که در سال های اخیر و در ابعاد مختلف مورد توجه قرار گرفته است. در این راستا توسعه پایدار شهری به عنوان بخشی از مجموعه ی ملی هر کشوری اهمیت می یابد توسعه پایدار حالت تعادل و توازن میان ابعاد مختلف توسعه است که هدف آن بهبود بخشیدن به شرایط کیفی زندگی انسان است . دستیابی به توسعه پایدار شهری به منظور بهره برداری مناسب از منابع و ایجاد رابطه متعادل و متوازن میان انسان، اجتماع و طبیعت، هدف نهایی برنامه ریزان و مدیران توسعه شهری می باشد. در این مقاله در ابتدا به بررسی مفهوم شهرهای جدید و توسعه شهری پایدار پرداخته می شود. با در نظر گرفتن اهمیت موضوع، این پژوهش با روش تحلیلی -توصیفی و بر اساس داده ها و اطلاعات حاصله از مطالعه منابع کتابخانه ای، اسناد و نوشته های مربوطه به بررسی، شناسایی و تحلیل شهرهای جدید براساس توسعه پایدار شهری و شاخص های مربوط به آن می پردازد .