روند ده ساله تغییرات سنی و جنسی بیماران بستری با اولین انفارکتوس حاد میوکارد در بیمارستان حضرت رسول اکرم تهران (1386-1377)

زمینه و هدف: علی رغم پیشرفت های مؤثّر در تشخیص و درمان در چهار دهه اخیر آنفارکتوس میوکارد با صعود قطعه st (stemi) هم چنان یک مشکل بزرگ سلامت عمومی در دنیای صنعتی و یک معضل فزاینده در کشورهای در حال توسعه محسوب می شود. با توجه به نقش سن و جنس در وقوع انفارکتوس میوکارد، همچنین تغییرات اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی دهه های اخیر در ایران که خود میتواند بر اپیدمیولوژی بیماری تأثیر بگذارد؛ برآن شدیم تا روند تغییرات سنی و جنسی را در یک دهه تعیین کنیم.

روش کار: در این مطالعه مشاهده ای مقطعی تکمیل چک لیست برای بیماران با اولین stemi انجام گرفت. آنالیز داده ها با نرم افزار آماری 14 spss و آزمون های کای دو، anova و mann-whitney با در نظر گرفتن 0.05=α انجام شد.

یافته ها: از بین 1829 بیمار با اولین stemi، 76.4% مرد و 23.6% زن بودند. میانگین سنی بیماران 12.7±59.09 سال بود. میانگین سنی زنان 11.6±66.1 سال  ومردان 12.2± 56.9 سال بود که اختلاف معنی داری داشت (0.001(p<. تغییرات میانگین سنی کلی، مردان و زنان در طول این 10 سال تغییر معنی داری نشان نداد .بیماران با انفارکتوس میوکارد زودرس 15% بیماران را تشکیل می دادند که تغییر درصد فراوانی آن ها در طول 10 سال چشمگیر نبود. درصد فراوانی جنسی بیماران نیز در طول این 10 سال تغییر معنی داری از نظر آماری نداشت. شایعترین ریسک فاکتور مصرف سیگار (43.7%) و سپس هایپرتانسیون (32.8%) بود. سابقه هیپرلیپیدمی در 27.3% و دیابت در 18.8% بیماران وجود داشت. تغییرات درصد فراوانی هیچکدام از ریسک فاکتورها در طول 10 سال از الگوی خاصی تبعیت نمیکرد.

نتیجه گیری: عدم تغییر روند سنی و جنسی بیماران در طی 10 سال میتواند نقش اصلی عوامل بیولوژیک را مطرح کند. با وجود مشاهده ای بودن این پژوهش تغییر نکردن ریسک فاکتورهای ماژور قلبی عروقی در طی 10  سال عملکرد ضعیف در حوزه پیشگیری اولیه را نشان می دهد.