نقش ساختار محیطی کشور بر فعالیت های عشایری با تاکید بر دام (محدوده مورد مطالعه: استان خوزستان)

یکی از مهم ترین عوامل که شرایط زندگی را در محیط جغرافیایی فراهم می آورد شرایط آب و هوایی است که شامل مقدار متوسط بارش، رطوبت و درجه گرمای متوسط سال است. کیفیت ریزش های جوی (برف و باران) و زمان ریزش ها و فشار هوا، جریانات فصلی هوا و بادهای محلی موقتی در طول یکسال نیز می بایست در نظر گرفته شود. تاثیر آب و هوا در زندگی عشایر کوچرو به مراتب بیش از سایر عوامل جغرافیایی است. هدف اولیه این مقاله بررسی و تاثیر شرایط اقلیمی بر زندگی و فعالیت عشایر کوچنده استان پرداخته می شود. روش تحقیق توصیفی- تحلیلی است. هم چنین استفاده از آمار و اطلاعات بدست آمده از سرشماری های عشایر کوچنده طی سال های گذشته بود. در آخرین سرشماری اجتماعی، اقتصادی عشایر کوچنده سال 1387 صورت گرفت در این استان کاهش شدید تعداد دام های سبک، تغییر شدید نسبت دام های سنگین، کاهش مقدار و کیفیت علوفه جهت تعلیف دام، کاهش شدید جمعیت و خانوار عشایری استان نسبت به دوره قبل سرشماری احساس می شود. جمعیت در دوره ییلاقی و قشلاقی به ترتیب 12.2 و 19.9 درصد نسبت به دوره قبل کاهش یافته است در حالی که میزان کاهش جمعیت عشایر کشور 9 درصد بوده است. به طوری که نتایج حاکی از آن است که در استان خوزستان عوامل مختلفی از جمله تغییرات آب و هوایی و مهمتر از همه کاهش بارندگی، از بین رفتن مراتع میان بند، کمبود علوفه دامی، نبود امکانات رفاهی و بروز پدیده خشکسالی در طی چند سال اخیر موجب از هم پاشیدگی زندگی جامعه عشایری در استان خوزستان شده است. در این تحقیق پس از تجزیه و تحلیل اطلاعات به وسیله نرم افزار gis به ارائه راهکارهایی مناسب خواهیم پرداخت.