حیاو خود ارایی و نقش آن د رسلامت روانى دربانوان

کارکردهای مثبت و منفی خودآرایی، آنرا به عنوان یکی ازکانونی ترین مباحث درآورده است. از مساِیلی که بصورت مستقل واکاوی نشده رابطه خودارایی درسلامت روان است. غریزه خودنمایى و خودآرایى مانند سایر غرایز آدمی، نیازمند قانونمندى و کنترل است؛ زیرا عدم کنترل این غریزه، چه از لحاظ افراط و چه از لحاظ تفریط، زیانبخش و سلامتى او را به خطر میاندازد. از اینرو، در دین اسلام برای این غریزه حد و حدود ویژهاى تعیین شده است. تبین مفهوم خودارایی وبررسی دیدگاهای روانشناسی و جامعه شناسی و اعتدال اسلامی با توجه به آیات و روایات دراین باره، بحث ها و مطالب این نوشتار را تشکیل می دهد. مسئله حجاب و عفت از یک سو و گرایش دایمى زن به تبرّج و جلوهگرى از سوى دیگر با سلامت روانى او ارتباط مستقیم دارد. اسلام درتمام احکام و قوانین خود، از جمله لزوم پوشش و حفظ عفّت فردى و عمومی، به نقش آنها در روح و روان افراد توجه کرده و بهترین نسخه را براى سلامتى و سعادت جوامع بشرى ارائه داده است.