اثربخشی تمثیل درمانی مبتنی بر قصص قرآنی در افزایش دین باوری نوجوانان

هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی تمثیل درمانی مبتنی بر قصص قرآنی بر افزایش دین باوری دختران نوجوان تحت پوشش بهزیستی شهرستان داراب بود. این پژوهش از لحاظ هدف کاربردی و از لحاظ روش از نوع نیمه تجربی با طرح پیش آزمون پس آزمون و پیگیری بود. در راستای هدف فوق تعداد 40 نفر از دختران مددجوی تحت نظارت بهزیستی، به صورت تصادفی به دو گروه آزمایش (تمثیل درمانی مبتنی بر قصص قرآنی) ( 20 نفر) و گروه کنترل (لیست انتظار) (20 نفر) تقسیم شدند. آزمودنی های گروه آزمایش به مدت 10 جلسه 1.5 ساعته، در جلسات تمثیل درمانی شرکت کردند. از مقیاس عمل به باورهای دینی (معبد) برای جمع آوری داده ها استفاده شد. نتایج نشان داد که میان دو گروه مداخله و کنترل از لحاظ میزان دین باوری پس از خاتمه جلسات و هم چنین بعد از دوره پیگیری تفاوت معناداری وجود دارد (0.0001f=) دارد. تمثیل درمانی به طور معناداری میزان دین باوری را در گروه آزمایش افزایش داد، بنابراین در افزایش دین باوری می تواند موثر باشد.