انطباق کانون های جرم خیز بر ایستگاه های حمل و نقل

مطالعات متعدد اثبات نموده اند بین وقوع جرم و زمان و مکان رابطه مستقیمی وجود دارد. به این معنا که جرم در محل تقاطع زمان و مکان خاصی اتفاق می افتد. افزون بر این، جرایم و ناهنجاری های شهری در مکان های خاصی تمرکز می یابند و به صورت کانون های جرم خیز رخساره می نمایند. بر همین اساس، هدف مقاله حاضر سنجش و تحلیل جرایم و بزهکاری های اجتماعی در ایستگاه های حمل و نقل همگانی مدار به عنوان یکی از نقاط آسیب پذیر شهری است. به طوری که ذهن سیاست گذاران و برنامه ریزان را سمت تمرکز جرایم در ایستگاه های آمد و شد عمومی رهنمون خواهد ساخت. روش مقاله حاضر، تحلیل محتوا و بهره گیری از یافته ها و نتایج منابع لاتین روز است. یافته های تحقیق حاضر نشان دهنده آن است که تمرکز بیشتر جرایم در بخش های کوچکی از شهرها اتفاق می افتد به طوری که می توان عنوان « مشاغل مجرمانه مکان ها» را به این بخش های کوچک اطلاق نمود. در بسیاری از مناطق تمرکز فضایی جرایم در محدوده های کوچک آنقدر پر رنگ و مشهود است که به نظر می رسد «تمرکز در چارچوب تمرکز» نمایان شده است. نمود جرم و بزهکاری در مکان های با تراکم بالا، مرکز شهرها و گره های حمل و نقل بسیار بالاست. در نهایت بدون داشتن شبکه های حمل و نقل ایمن و امن، تحقق شهر پایدار امکان پذیر نیست.