بررسی اثرات سرمایه ذهنی و ظرفیت جذب روی ظرفیت نوآوری (مطالعه موردی شرکت سایپا تهران)

هدف پژوهش حاضر تشریح اثرات سرمایه ذهنی (ic) و ظرفیت جذب(acap)  روی ظرفیت نوآوری (inc) می باشد. از طریق بازنگری و مطالعه یک ادبیات و مبانی نظری جامع سازه ها توسعه داده شدند. مدل سازی معادلات ساختاری (sem) برای آزمون فرضیه ها بر پایه 160 نمونه آماری متشکل از مدیران ارشد و میانی شرکت سایپا واقع در تهران بکار گرفته شد. ابزار جمع آوری داده ها در این پژوهش، پرسشنامه استاندارد می باشد. پایایی این پرسشنامه با آزمون ضریب آلفای کرونباخ αتائید گردید. نتایج نشان داد که سرمایه ذهنی (ic) اثر معنی داری روی ظرفیت جذب (acap) و ظرفیت نوآوری (inc) دارد. ضرایب مسیر سرمایه انسانی (hc) و ظرفیت جذب (acap) بالقوه (0.40) نشان داد که سرمایه انسانی (hc) اثر بسیار قوی روی ظرفیت جذب (acap) بالقوه داشته و سپس روی سرمایه سازمانی (oc) و سرمایه اجتماعی (sc) دارد. هم چنین ضرایب مسیر سرمایه سازمانی (oc) و ظرفیت جذب (acap) واقعی نشان داد که سرمایه سازمانی (oc) اثر بسیار قوی روی ظرفیت جذب (acap) واقعی داشته و سپس روی سرمایه انسانی (hc) و سرمایه اجتماعی (sc) تأثیرگذار است. درنهایت، بارهای عاملی نوآوری در محصول (pr inv) برابر با 0.50 مشاهده گردید که بیانگر این است که pr inv متغیر برتر و قابل اندازه گیری برای تشریح ظرفیت نوآوری (inc) در شرکت سایپا می باشد.