بررسی فراوانی و فاکتورهای مساعد کننده چاقی و افزایش وزن در کودکان پیش دبستانی شهر یزد

مقدمه: چاقی از مشکلات مهم بهداشتی در کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه است که در دهه های اخیر رو به افزایش می باشد. هدف از انجام این تحقیق تعیین فراوانی و ریسک فاکتورهای چاقی و اضافه وزن در کودکان پیش دبستانی شهر یزد بود.

روش بررسی: این مطالعه توصیفی - مقطعی بر روی 400 کودک 6 سال (200 دختر و 200 پسر) به روش نمونه گیری خوشه ای تصادفی از کودکان مراجعه کننده به پایگاه های سنجش سلامت شهر یزد در سال 85-1384 انتخاب شدند. قد و وزن کودکان اندازه گیری و نمایه توده بدنی (bmi) محاسبه و از چارت رشد nhnesiii که مورد قبول who می باشد استفاده شد. bmi بین صدک 95-85، به عنوان افزایش وزن و بالاتر از صدک 95 به عنوان چاقی در نظر گرفته شد. پرسشنامه با مصاحبه حضوری با والدین تکمیل و اطلاعات با نرم افزار spss ver 11.5 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

نتایج: در این مطالعه 3.8% از کودکان چاقی و 4.3% افزایش وزن داشتند .فراوانی چاقی و اضافه وزن به تر تیب در پسران 5.5% و 5% و در دختران 2% و 3.5% بود. چاقی و اضافه وزن کودک با فعالیت فیزیکی، مدت زمان تماشای تلویزیون در روز و تعداد دفعات مصرف تنقلات، نوشیدنی های گازدار و غذاهای آماده در طی هفته ارتباط داشت (001%(p=، ولی با جنس و رتبه تولد کودک، سواد و سابقه چاقی در والدین ارتباط نداشت.

نتیجه گیری: بر اساس نتایج این تحقیق اگر چه فراوانی اضافه وزن در این منطقه و در این گروه سنی در مقایسه با سایر مطالعات چندان بالا نیست، ولی در برنامه ریزی های بهداشتی جهت پیش گیری از چاقی باید به فاکتورهای مساعد کننده آن توجه داشت.