اثر کلرور آلومینیم بر انقباضات رحم جدا شده موش صحرایی

مقدمه: آلومینیم از طریق غذا، آب، هوا و بعضی از داروها بویژه آنتی اسیدها وارد بدن انسان می شود. از عوارض مصرف آنتی اسیدهای حاوی آلومینیم بروز یبوست می باشد که نتیجه کاهش فعالیت انقباضی دستگاه گوارش می باشد. هم چنین آلومینیم بعنوان مسدود کننده قوی و غیر قابل برگشت جریان کانال های کلسیمی وابسته به ولتاژ در نورون های بعضی از پستانداران معرفی شده است. از طرف دیگر کلرور پتاسیم، اکس یتوسین و استی لکولین از عوامل محرک ماهیچه صاف رحم بوده لذا، در این بررسی اثر کلرورآلومینیم بر انقباضات رحم موش صحرایی باکره ناشی از این سه محرک مطالعه شده است.

روش کار: در این مطالعه تجربی رحم 24 موش صحرایی بالغ و باکره پس از خارج شدن از حفره شکمی در حمام بافت حاوی تایرود ^oc 37و ph 7.4-7.3 که به آن اکسیژن اضافه می شد، قرار داده شدند و با روش ایزومتریک فعالیت مکانیکی آنها ثبت گردید. پس از 60 دقیقه دوره سازگاری، درصد تغییرات انقباضات ریتمیک رحم ناشی از کلرور پتاسیم (1 تا 5 میلی گرم در میلی لیتر)، اکسی توسین (0.001 تا 100 میکروگرم در میلی لیتر) و (استیل کولین 0.001 تا 100 میکروگرم در میلی لیتر) ثبت شد و نتایج با استفاده از  t-test و آنالیز واریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند و 0.05p< معنی دار تلقی گردید.

نتایج: نتایج نشان می دهد که این سه محرک بصورت وابسته به غلظت، سبب افزایش انقباضات ریتمیک رحم می شوند. بررسی اثر تحریکی کلرور پتاسیم، اکسی توسین و استی لکولین در حضور غلظت های مختلف کلرور آلومینیم نشان می دهد که کلرور آلومینیم با روندی وابسته به غلظت، انقباضات حاصل از این سه محرک رحم را مهار می کند.

بحث: براساس نتایج این مطالعه احتمال داده می شود که آلومینیم با انسداد کانال های کلسیم وابسته به ولتاژ در رحم، سبب مهار انقباضات ناشی از کلرور پتاسیم، اکسی توسین و استی لکولین در رحم موش صحرایی می شود.