مقایسه تاثیر دو داروی استرپتاز و هبرکیناز رایج در درمان بیماران انفارکتوس حاد قلبی با صعود قطعه st

مقدمه: از استرپتاز به عنوان رایج ترین داروی حل کننده لخته در درمان انفارکتوس حاد قلبی در کشور ما استفاده می شود. در مطالعات اخیر کیفیت برخی از استرپتازهای مصرف شده در کشورهای در حال توسعه موردتردید واقع شده است.

 روش کار: این مطالعه کارآزمایی در سال های 85-1384ه. ش در بیماران انفارکتوس حاد قلبی در بیمارستان های قائم، جواد الائمه مشهد و شریعتی فسا صورت گرفته است. 260 بیمار با انفارکتوس حاد قلبی و صعود قطعه st مورد مطالعه قرار گرفتند. این بیماران به طور تصادفی به دو گروه مساوی 130 نفر استرپتاز (1) و گروه هبرکیناز (2) تقسیم شدند. میزان تجویز استرپتاز و هبرکیناز 1.5 میلیون واحد در عرض یک ساعت بود. میزان پاسخ به درمان در دو گروه با پارامترهای کلینیکی (آنژین، انفارکتوس مجدد، نارسایی قلبی، مرنالیتی)، آزمایشگاهی (ck-mb) الکترو (افت قطعه st، آریتمی) و اکوکاردیوگرافی (کسر جهتشی بطن چپ) با استفاده از آمار توصیفی و آزمون کای اسکویر و z مقایسه شد.

 نتایج: بیماران از نظر میانگین سنی، جنس، عوامل خطر زا، محل آنفارکتوس و کلاس کیپ تفاوتی نداشتند. سقوط بیش از 50% قطعه st در 76.9% گروه (1) و در 53.1% گروه (2) مشاهده شد (0.000(p= آنزیم ckmb در 70.8% گروه (1) و 60% گروه (2) در ساعت ششم به اوج رسید (0.01(p=. آنفارکتوس مجدد در 1.53% گروه (1) و 0.76% گروه (2) ایجاد شد (0.56(p=. ادم حاد ریه و شوک کاردیوژنتیک به ترتیب در گروه (1) 9.2%، 6.9% و در گروه (2) 19.2%،19.2% اتفاق افتاد به ترتیب (0.02(p= و (0.003(pv= متوسط کسر جهشی در گروه (1) 50.8% و در گروه (2) 40.5% (0.0001(pv= و نارسائی میترال مهم3.3% در مقایسه با 8.3% بود (0.03(pv= موارد فوت در دو گروه تفاوتی نداشت (0.06(pv.

نتیجه گیری: طبق یافته های این پژوهش، بر مبنای پاسخ کلینیکی، آنزیمی، الکترو و اکوکاردیوگرافیک استرپتاز در بیماران مبتلا به انفارکتوس حاد قلبی با صعود قطعه st انفارکتوس حاد میوکارد به طور مهم موثرتر از هبرکیناز می باشد.