پیش بینی انتظار از ازدواج برمبنای سطوح خودانتقادگری و باورهای غیر منطقی دانشجویان دانشگاه آزاداسلامی واحد کرمانشاه

هدف پژوهش حاضر پیش بینی انتظار از ازدواج بر مبنای سطوح خودانتقادگری و باورهای غیر منطقی دانشجویان دانشگاه آزاداسلامی واحد کرمانشاه بود. روش این تحقیق توصیفی و از نوع همبستگی است. جامعه آماری پژوهش حاضر کلیه دانشجویان دانشگاه آزاد واحد کرمانشاه در سال تحصیلی 69-1395 بودند که تعداد آن ها حدود 13000 نفر می باشد. نمونه آماری در این پژوهش نیز با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای و برحسب جدول مورگان تعداد 360 نفر از دانشجویان به عنوان نمونه انتخاب شدند و سپس از طریق پرسشنامه های انتظار از ازدواج، سطوح خودانتقادگری و باورهای غیر منطقی مورد بررسی قرار گرفتند. یافته ها نشان داد بین خودانتقادی درونی شده با انتظار از ازدواج دانشجویان رابطه مثبت معنی داری وجود دارد. هم چنین بین خودانتقادی مقایسه ای با انتظار از ازدواج دانشجویان رابطه مثبت معنی داری وجود دارد. بین باورهای غیر منطقی با انتظار از ازدواج دانشجویان رابطه مثبت معنی داری وجود دارد. متغیر الگوهای ارتباطی خانواده در زمینه گفت و شنود با ضریب بتای 0.34، متغیر بلوغ عاطفی با ضریب بتای 0.28، و متغیر الگوهای ارتباطی خانواده در زمینه همنوایی با ضریب بتای 0.22 می توانند به طور مثبت و معنی داری انتظار از ازدواج دانشجویان را پیش بینی کنند.