اثربخشی بازی درمانی بر کاهش نشانه های اضطراب اجتماعی رفتاری دانش آموزان پایه چهارم ابتدایی دختران شهرستان کیاشهر

هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی بازی درمانی بر کاهش نشانه های اضطراب اجتماعی دانش آموزان شهرستان کیاشهر بود. روش پژوهش از نوع آزمایشی بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه دانش آموزان دختر پایه چهارم شهرستان کیاشهر بود که در سال تحصیلی 1396-1395 در شهرستان کیاشهر مشغول به تحصیل بودند (576n=) ابتدا پرسشنامه اضطراب اجتماعی بر روی کلیه دانش آموزان پایه چهارم ابتدایی اجرا شد و سپس تمامی دانش آموزانی که در این پرسشنامه یک انحراف معیار بالاتر از میانگین دریافت کردند (98 نفر نمرات بالاتر از میانگین دریافت کردند) شناسایی شدند، در مرحله بعد با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده از بین آن دانش آموزان به تعداد 30 نفر انتخاب و در دو گروه 15 نفری آزمایش و کنترل جایگزین شدند. سپس گروه آزمایش به مدت 10 جلسه ی 60 دقیقه ای تحت برنامه آموزشی بازی درمانی قرار گرفته و هیچ درمانی بر روی گروه کنترل انجام نشد. پس از گذشت 10 جلسه، مجدداً پرسشنامه ی مذکور، بر روی هر دو گروه اجرا شد. داده های به دست آمده با استفاده از روش کوواریانس تک متغیری تجزیه و تحلیل شدند. نتایج نشان داد بازی درمانی در اضطراب اجتماعی (27.2=f، 0.01(p< و مؤلفه های آن اجتناب (80.97=f، 0.01(p< و هراس (13.13=f، 0.01p<)، مؤثر است. از یافته های فوق می توان نتیجه گرفت که بازی درمانی در کاهش نشانه های اضطراب اجتماعی دانش آموزان دختر پایه چهارم شهرستان کیاشهر موثر است و می تواند به عنوان یکی از روش های درمانی در مراکز درمانی و مدارس مورد استفاده قرار گیرد.