نخستین بانوی شعر پارسی

این پژوهش، شناخت نامه ی رابعه بنت کعب بلخی است که او را به عنوان نخستین شاعر زن پارسی گوی پس از حمله ی اعراب می شناسیم. نگارنده سعی دارد همه ی نکات مهم زندگی وی را بررسی کند. نخست نقاط تاریک و روشن زندگی رابعه و روایت عطار از عشق او با غلامی به نام بکتاش را مرور می کنیم. سپس با ارائه ی چند نمونه شعر، به تحلیل سروده هایش می پردازیم. سرانجام به بنیادی ترین پرسش این نوشتار پاسخ خواهیم داد: چرا ماجرای عشق رابعه و بکتاش، با وجود کشش های داستانی فراوان و حوادث شاعرانه و تراژیک، چندان در ادبیّات پارسی انعکاس نمی یابد؟