نقش پایداری اجتماعی در فضاهای فرهنگی با بهره گیری از انگاره های فرهنگی و اجتماعی

سابقه تاریخی هر کشور موجب شکل گیری فرهنگ آن جامعه می شود فرهنگ هر جامعه نیز بر معماری آن جامعه تاثیر می گذارد. از مهم ترین ویژگی های هنر معماری هم هدایتگری فرهنگی است. یکی از مکان هایی که هنرمند در آن می تواند دغدغه های ذهنی خود را از مسائل گوناگون به شکل مفاهیم مختلف در قالب آثار هنری جهت تاثیرگذاری بیشتر بر روی افراد جامعه عرضه نماید یک مرکز یا مجتمع فرهنگی و هنری است. که اجتماع پذیر کردن این مراکز یکی از اصلی ترین مولفه های مهم و موثر در خلق فضاهای فرهنگی است که این امر درگرو توجه به انگاره های فرهنگی و اجتماعی مختلف است. که این انگاره ها را می توان در بخش های معماری پایدار جستجو نمود. عموما معماری پایدار را مبتنی بر سه بعد محیطی، اقتصادی و اجتماعی می دانند و مجموعه های فرهنگی و هنری یکی از مکان هایی است که پایداری اجتماعی در آن دنبال می شود. سعی پژوهش حاضر فراهم آوردن بستری در جهت بهبود جایگاه فرهنگ و هنر، با تاکید بر خلق فضای فرهنگی منطبق با اصول معماری پایدار و با تاکید بر پایداری اجتماعی است و در پی پاسخ به این سوال است که، مجتمع های فرهنگی و هنری چگونه می توانند در پایداری اجتماعی موثر واقع شوند؟روش مورد استفاده در این مقاله، راهبرد تحقیق کیفی با رویکرد نظریه های زمینه ای (زمینه یاب) است. در زمینه مطالعات تحقیق پیش رو بررسی مجموعه های فرهنگی و هنری به عنوان یک فضای شهری در جوانب گوناگون هر یک به نوبه خود می تواند یاری بخش حل این مسئله باشد. در راستای دست یابی به پایداری در فضاهای فرهنگی هنری بیشتر به جنبه پایداری اجتماعی پرداخته شده است. لیکن رویکرد مقاله حاضر ابتدا لزوم توجه به جنبه اجتماعی معماری پایدار بوده و سپس با علم بر نقش اجتماعی مجموعه های فرهنگی و هنری پس از بررسی پایداری اجتماعی در یک نمونه موفق داخلی و خارجی، به بیان راهکارهایی جهت برقرار نمودن پایداری مذکور در این فضاها می پردازد .