ارزیابی عملکرد تیرهای خرجینی طره ای با اتصال گیردار (نوع 2) تقویت شده بابتن

در نظر گرفتن کلیه بارهای محتمل بر اتصالات و هم چنین نحوه اجرای این اعضا، دو عامل اصلی در عملکرد صحیح این قطعات مهم می باشد. با توجه به کیفیت نامناسب اجرای اتصالات گیردار جوشی به هنگام نصب در بسیاری از پروژه های کشور، می توان اتصالات صلب خرجینی صلب را با توجه به کاهش جوش های نفوذی کارگاهی و در صورت تامین کفایت معیارهای آیین نامه ای گزینه ای مناسب و جایگزین دانست. در این مقاله تیر طره ای با اتصال صلب خرجینی (نوع 2)مطابق نشریه 324 مدل سازی و تحت بارگذاری افزاینده قرار داده شد و با اتصال صلب مرسوم مورد مقایسه و ارزیابی قرار گرفت. مدل سازی توسط نرم افزار آباکوس که مبتنی بر روش اجزای محدود است انجام شد. با مطالعه پارامتریک و در نظر گرفتن تقویت هایی در محل اتصال و استفاده از فضای بین تیرها به عنوان قالبی برای بتن ریزی و دستیابی به ترکیبی از مقطع فلزی و بتنی، مدل هایی بررسی شد که نتایج تحلیل نشان دهنده بهبود عملکرد اتصال در ترکیب با بتن بود.