ارزیابی ابعاد کالبدی و اجتماعی مسکن شهری بارویکرد توسعه پایدار (منطقه مورد مطالعه: منطقه یک تهران)

امروزه مسکن یکی از مسائل حاد کشورهای در حال توسعه و به عنوان کوچک ترین عنصر تشکیل دهنده سکونت گاه ها به شمار می رود. از این رو لزوم توجه به مسکن و برنامه ریزی آن در راستای توسعه پایدار شهری بیش از پیش احساس می شود. در این پژوهش داده های مورد نیاز از طریق پیمایش خانوارهای منطقه یک شهر تهران جمع آوری شده است. روش تحقیق به صورت توصیفی- تحلیلی و پیمایشی با استفاده از نرم افزار spss است. جامعه آماری، خانوارهای ساکن منطقه یک شهر تهران می باشد. حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران، تعداد 383 نمونه انتخاب شد. ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه بوده است. پرسشنامه پس از احراز روایی و پایایی آن در مراحل مقدماتی تحقیق، برای جمع آوری داده های مورد نیاز در مرحله نهایی مورد استفاده قرار گرفت. لذا برای سنجش پایایی پایان نامه از آزمون آلفای کرونباخ استفاده گردیده و برای سنجش روایی پرسشنامه و تنظیم گویه های تحقیق از نظر کارشناسان مربوطه و هم چنین نمونه های انجام شده در داخل و خارج و هم چنین از گویه های پیشنهادی نظریه پردازان استفاده شده است. در نهایت بر اساس فرضیات تحقیق، از آزمون پیرسون استفاده شده است. نتایج حاصل از تحقیق حاکی از آن است که نتایج آزمون ضریب همبستگی پیرسون تا سطح 99% رابطه ی معناداری را نشان می دهد و حاکی از ارتباط قوی و مستقیم بین شاخص های کالبدی و اجتماعی مسکن شهری دارد. و نشان می دهد که بهبود و پایدار ساختن ابعاد کالبدی مسکن شهری منجر به بهبود شاخص های اجتماعی آن و در نهایت تحقق توسعه پایدار می گردد و لزوم پایداری در ابعاد کالبدی مسکن را بیش از پیش مشخص می کند.