جداسازی بنزن، تولوئن و زایلن با استفاده از شبیه سازی برج های دیوار میانی و بررسی اثر مایع و بخار جداشده برای یافتن نقطه بهینه بارحرارتی جوش آور

در صنایع پتروشیمی بسیاری از محصولات میان دستی و پایین دستی از بنزن، تولوئن و زایلن که مواد بالا دستی هستند تولید می شود. با توجه به مصرف فراوان بنزن، تولوئن و زایلن همانند تقطیر نفت خام، ارایه راهکار بهینه سازی فرآیند نقش موثری در کاهش مصرف انرژی خواهد داشت. در گذشته فرآیند جداسازی آروماتیک بنزن، تولوئن و زایلن از کراکینگ کاتالیستی نفتا و نفت سنگین از استخراج و تقطیر استفاده می گردید. مصرف بالای انرژی علاوه بر افزایش هزینه عملیات سبب افزایش انتشار دی اکسید کربن می گردد؛ بنابراین برای کاهش مصرف انرژی، بهسازی تجهیزات و فرآیند های تقطیر اهمیت می یابد. از مهم ترین چالش های پش روی مهندسان انرژی و فرآیند، بهینه سازی و همپوشانی این انرژی ها می باشد، به عبارت بهتر چگونه می توان روش هایی بکارگرفت تا اتلاف انرژی به حداقل برسد و انرژی تولید شده، در جای مورد نیاز مصرف گردد. یکی از راه های انتگراسیون فرایندها، کوپل گرمایی کردن ستون های تقطیر است. درکوپل گرمایی، اغلب یک چگالنده یا جوش آور از سیستم حذف می شود در این فرایند، چگالنده برج فشاربالا به عنوان جوش آور برج فشار پایین نیز عمل می کند که درنتیجه برای تولید مایع خنک کننده به منظور کندانس کردن بخاردر چگالنده برج فشار بالا، به یک منبع خارجی نیاز نیست. در این مطالعه به مقایسه برج های معمولی با برج dwc در جداسازی بنزن-تولوئن-زایلن از لحاظ هزینه عملیاتی پرداخته و مزایا و معایب برج های dwc مورد بررسی قرار می گیرد و با توجه به ارایه نشدن مدل استاندارد برج دیوار میانی به عنوان یک بسته نرم افزاری، برج های دیوار میانی به برج های معمولی تجزیه گردیده و شبیه سازی موسوم به چهار ستون با استفاده از نرم افزار aspen plus v7.7 صورت گرفته است.