سنسور و بیوسنسورگلوکز/گلوکزاکسیداز در بیماران دیابتی

دیابت در هر سنی از کودکی تا بزرگسالی می تواند بروز کند و یک عمر همراه بیمار باشد. بنابراین یافتن راه هایی جهت بهبود زندگی بیمار از طریق اندازه گیری پیوسته گلوکز خون بسیار مهم می باشد. علاوه بر این حدود 5-4% از افراد سفیدپوست به دیابت مبتلا هستند و یکی از عوامل مرگ و میر در دنیا می باشد، از همین رو تحقیقات بسیار زیادی در مورد حسگر های زیستی گلوکز انجام شده است. در این سمینار به بررسی حسگرهای الکتروشیمایی و نوری گلوکز پرداخته شده است. روش های الکتروشیمیایی که گسترده ترین روش های مورد استفاده در اندازه گیری گلوکز هستند به صورت های مختلفی انجام می پذیرند که گسترده ترین آن ها روش های آمپرومتری می باشد. در روش های آمپرومتری از آنزیم ها جهت افزایش سرعت انتقال الکترون ها استفاده شده است و در نسل دوم و سوم آن ها از نانوساختارها نیز استفاده شده است. اندازه گیری گلوکز به صورت نوری شامل روش های جذب سنجی و فلوئورسان سنجی می باشند که در این روش ها هم از آنزیم ها و نانوساختارها جهت ساخت حسگرهای زیستی استفاده شده است. در نهایت مهم ترین مسئله در اندازه گیری گلوکز، اندازه گیری پیوسته و داخل بدن می باشد که در این سمینار اندکی هم به این روش ها پرداخته می شود.