سنجش کیفیت طراحی فضاهای شهری با رویکرد ارتقاء امنیت شهروندان (مطالعه موردی: محله نصرت منطقه 6 شهر تهران)

هدف این پژوهش شناسایی مهمترین عناصر ساماندهی فضایی از دیدگاه شهروندان و به ویژه نخبگان محله و چگونگی تامین احساس امنیت شهروندان از طریق طراحی و آرایش فضایی کاربری های زمین شهری است. متغیرهای طراحی و آرایش فضایی شامل: نظارت اجتماعی، خوانایی، روشنایی و نفوذپذیری است. در این پژوهش شاخص های مورد مطالعه کیفیت معابر، کنترل برمکان، کیفیت چیدمان کاربری های شهری، کیفیت ساخت و طراحی بنا و دیدگاه ذهنی نسبت به مکان می باشد. روش پژوهش توصیفی-تحلیلی و پیمایشی است. برای جمع آوری داده ها و اطلاعات موردنیاز از روش کتابخانه ای و میدانی استفاده شده است. بر اساس شاخص ها پرسشنامه تهیه شده و پس از تکمیل پرسشنامه ها، با واردکردن داده ها در محیط نرم افزار spss از طریق آزمون آلفای کرونباخ میزان پایایی پرسشنامه ها، تایید گردیده، و از طریق آزمون فریدمن و کندال و هم چنین آزمون تی تک نمونه ای به بررسی روابط بین متغیرها پرداخته شده است. یافته ها و نتایج حاصل از پژوهش مشخص می سازد. مؤلفه ی کنترل بر مکان و هم چنین ساماندهی کاربری های شهری به ترتیب با کسب امتیاز 4.57 و 4.37 در آزمون فریدمن از بالاترین اهمیت برخوردار هستند. هم چنین با استناد به دیدگاه شهروندان، می توان با ایجاد کاربری های فضایی- عملکردی جهت جذب جمعیت و ترغیب فعالیت های اجتماعی، افزایش حضور پلیس و دوربین های نظارتی و ایجاد کاربری های مختلط برای تنوع در فعالیت ها امنیت فضای شهری را ارتقاء بخشید.