اثر دما و فشار روی استحکام اتصال فولاد ساختمانی به مس خالص تجارتی به روش جوشکاری نفوذی

برای تولید یاتاقانهای برنزی با پشتیبان فولادی و لایه رویی از جنس برنز از روش های مختلفی استفاده می شود. از نظر مشخصات فنی، موفقیت هر یک از این روش ها به استحکام اتصال برمی گردد و از نظر اقتصادی، روش تولید اهمیت دارد. دما و فشار، دو متغیر مهم در تولید این نوع قطعات با استحکام اتصال مناسب، محسوب می شوند. در این پژوهش، هدف، مطالعه اثر دما و فشار روی استحکام اتصال فولاد ساختمانی به مس خالص تجارتی است که با استفاده از روش جوشکاری نفوذی، تولید شده است. بهمین منظور از هجده جفت نمونه در 9 گروه، هر گروه شامل دو جفت نمونه، استفاده شده است. سه گروه بدون اعمال فشار، سه گروه با فشار 1 مگاپاسکال و سه گروه دیگر با فشار 2 مگاپاسکال و دو جفت نمونه از هر گروه به ترتیب در دماهای 700، 850 و 920 درجه سانتی گراد، جوش نفوذی شده اند. نتایج حاکی از این است که در شرایط بدون اعمال فشار، در هر سه دما و هم چنین در شرایط با اعمال فشار تا دمای 700 درجه سانتی گراد، اتصال برقرار نشده است در حالی که در شرایط با اعمال فشار در دماهای 850 و 920 درجه سانتی گراد، حداکثر میانگین استحکام اتصال به ترتیب 2.2 و 5.4 مگاپاسکال بدست آمده است. بنابراین در ایجاد اتصال بین فولاد ساختمانی عمومی و مس خالص تجارتی به روش جوشکاری نفوذی، اعمال فشار با شرط دمای بالاتر از 850 درجه سانتیگراد ضروری است.