بررسی رابطه فناوری و امنیت غذایی در کشور ایران: رویکرد همگرایی ardl

"غذا" همواره بخش مهمی از زندگی بشر بوده و نقش حیاتی آن رو به گسترش می باشد. امنیت غذایی یکی از عمده ترین مشکلات جهان طی قرن حاضر و آینده خواهد بود. برشمردن اهمیت مساله امنیت غذایی و مطرح کردن آن بعنوان یک معضل حساس جهانی، مقابله اصولی با این بحران را می طلبد. امنیت غذایی و تبعات جانی آن موضوعی است که بطور مستقیم یا غیرمستقیم دامنگیر تمامی کشورهای جهان است. امروزه دولت ها با مشکلات پیچیده و عدیده ایی در زمینه غذا و خطر ناامنی غذایی مواجه هستن. به همین منظور توجه به تامین امنیت غذایی و شناسایی متغیرهایی که بر آن تاثیر می گذارد از جمله دغدغه های مهم هر دولت می باشد. بطوریکه هر یک از دولت ها برای رویارویی با این نیاز مهم راهکارها و سیاست های خاصی را اتخاذ می کنند تا امنیت غذایی و نهایتاً، امنیت ملی کشور خود را تامین نمایند. در این راستا در جهت نیل به هدف اصلی از این پژوهش، رابطه فناوری و امنیت غذایی در کشور ایران برای دوره زمانی 1393-1369 با استفاده از آزمون خود توضیح با وقفه های گسترده (ardl) می باشد. نتایج تجربی ما نشان داد که رابطه هم جمعی بین متغیرهای مورد بررسی قرار است. علاوه بر این، وجود رابطه بلندمدت و کوتاه مدت بین تمامی متغیرهای مدل تایید گردید. هم چنین نتایج پژوهش حاکی از آن است که تاثیر متغیر فناوری بر امنیت غذایی در کشور ایران مثبت است در حالی که افزایش جمعیت تاثیری منفی را نشان می دهد لذا سیاست هایی که منجر به افزایش بکارگیری فناوری در بخش تولید غذایی می تواند به ارتقای سطح امنیت غذایی کمک شایانی نماید.