اثر حفاظتی عصاره هیدرو الکلی زنیان بر سطح سرمی آنزیم های کبدی در موش های صحرایی تحت استرس بی حرکتی مزمن

استرس یکی از مشکلات رایج جوامع امروزی است. مواجهه با عوامل استرسزای حاد و مزمن، می تواند موجب افزایش استرس اکسیداتیو و التهاب و در نهایت آسیب به بافت های بدن به خصوص مغز و کبد گردد. زنیان (trachyspermum ammi) به عنوان یک گیاه دارویی در طب سنتی مطرح می باشد که دارای خواص متعددی از جمله خاصیت قوی آنتی اکسیدانی است. هدف از مطالعه حاضر بررسی اثر عصاره هیدروالکلی دانه زنیان بر سطح سرمی آنزیم های نشانگر آسیب کبدی در موش های صحرایی نر تحت استرس بیحرکتی مزمن (به عنوان یک مدل حیوانی استرس) می باشد. بر این اساس، حیوانات مورد پژوهش به 4 گروه کنترل (بدون تیمار)، زنیان، استرس و استرس+ زنیان تقسیم شدند. گروه های زنیان و استرس + زنیان، عصاره زنیان را به مدت 21 روز متوالی با دوز mg/kg 500 به صورت گاواژ دریافت نمودند. برای القای استرس در گروه های استرس و استرس + زنیان، حیوانات به مدت 21 روز متوالی هر روز 6 ساعت در مقیدکننده قرار داده شدند. در پایان دوره، پس از خونگیری از قلب، سطح سرمی آنزیمهای آلانین ترانس آمیناز (alt)، آسپارتات ترانس آمیناز (ast) و آلکالین فسفاتاز (alp) حیوانات اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که فعالیت آنزیم های alp و ast ، alt در گروه استرس در مقایسه با کنترل به طور معنی داری افزایش یافت (0.05(p<؛ در حالی که سطح این آنزیم ها در سرم گروه استرس + زنیان در مقایسه با گروه استرس به طور چشم گیری کاهش یافت (0.05(p<. نتیجه گیری می شود که عصاره زنیان از افزایش سطح سرمی آنزیم های کبدی در موش های تحت استرس جلوگیری می کند و احتمالاً زنیان را می توان به عنوان یک عامل محافظت کننده کبدی در نظر گرفت.