تدوین برنامه ی راهبردی اساسی جهت احیای مرکز محله های تاریخی (نمونه مورد مطالعه: مرکز محله ی محتشم کاشان)

با آغاز دوران معاصر و به همراه آن شدت گرفتن سرعت و گستره ی دامنه ی تغییرات در الگوی زیست، روند تکامل اغلب بافت های تاریخی یا متوقف گردیده یا دچار اختلال شده و یا با توجه به شرایط زندگی مدرن، به تباهی رسیده اند. در حال حاضر این فضاهای شهری تاریخی، با شرایط ساختاری و ظاهری متفاوتی باقی مانده اند. تفاوت مذکور از آن جایی معنا پیدا نمود که این بافت ها در برخی از جوامع به سبب بلاهای طبیعی، عوامل دست بشر و یا به دلیل کم توجهی و بی کفایتی مدیران و اهالی آن به فراموشی و نابودی سپرده شدند. در حالی که بسیاری از ملل دیگر با آگاهی از نقش بافت های تاریخی در ایجاد اصالت بخشی و حس تعلق به یک جامعه از یک رو، بکارگیری ظرفیت های ذاتی و حصولی این آثار از روی دیگر، آن ها را به عنوان سرمایه هایی کم نظیر، لایق بالاترین تدابیر بازطراحی و مراقبت دانستند. از این رو تلاش در زمینه ی احیای بافت های تاریخی و به طور مشخص محله های تاریخی جهت حفظ ارزش و هویت جامعه در عین لحاظ نمودن سبک زندگی نوین، امری ضروری می نماید. این مقاله می کوشد از رهگذر بررسی وضع موجود مرکز محله ی تاریخی محتشم، به سیاست ها، راهبردها و اقداماتی نایل آید که می توانند در راستای احیای مطلوب مرکز محله های تاریخی کارساز باشند. لازم به ذکر است که این امر با بهره گیری از روش تحلیل نقاط قوت و ضعف، و فرصت ها و تهدیدات (swot)، نتایج حاصل از مطالعات کتابخانه-ای، بررسی اسناد بالادستی، انجام مصاحبه های باز با ساکنان محله محتشم کاشان، و در نهایت مشاهدات میدانی، به منظور تدوین برنامه راهبردی مداخلات معطوف به احیای مرکز محله محتشم صورت پذیرفته است.