یک پروتکل مسیریابی نوین مبتنی بر k-multicast جهت افزایش کارایی سنسور بی سیم

این مقاله با تکیه بر اینکه مسیریابی و پروتکل های مسیریابی نقش اساسی در انتقال داده های دیجیتال در شبکه های گسترده ایفا می کنند، در این پژوهش تلاش کرده ایم که نقش پروتکل های مسیریابی براساس k-multicast در بهینه سازی عملکرد شبکه های سنسور بی سیم قابل شارژ بررسی شده و مورد بحث قرار گیرد. در wsn های فعلی، گره های منبع فقط یک سینک را از بین مجموعه سینک ها برای تحویل دادن بسته ها انتخاب می کنند ولی k-multicast در تلاش است با انتخاب گره های همسایه با بیشترین تعداد سینک های ممکن، عملکرد سیستم را از لحاظ قابلیت اعتماد، تعادل و امنیت بهینه کند. k-multicast پسوند multicast می باشد که نشان دهنده ی تحویل بسته های ارسال شده از سمت گره منبع به حداقل یا حداکثر یا دقیقا k سینک عضو گروه multicast است که توسط آدرس multicast شناسایی می گردد. بنابراین بایستی حسگرهای بیش تری در انتقال اطلاعات برای طرح k-multicast به هم ملحق شوند که همین کار باعث افزایش انرژی مصرفی می شود. این ویژگی ها نشان دهنده ی این است که تکنیک k-multicast تنها برای rwsn ها مناسب می باشد. حال سه طرح را بر اساس درخت که گره سینک به عنوان ریشه درخت و نود های حسگر برگ های درخت هستند برای k-multicast بررسی می شود، نتایج بررسی نمایان می کند که روش k-multicast نسبت به سایر روش ها از عملکرد بهتری برخوردار است.